ကြ်န္ေတာ္ေၿပာၿပခ်င္တဲ့ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း ၂

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ေဗဒင္
****************
ေဗဒင္ဆုိလို႔ ေဗဒင္တြက္ၿပမယ္လုိ႔ မထင္လုိက္ပါနဲ႔။ အခုေရးမဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဇာတာကုိ စစ္ေဆးခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းပါ။

ဒီလုိပါ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ႏွစ္ေလာက္က ကြ်န္ေတာ့္အေမရဲ့ တုိက္တြန္းမွဳေၾကာင့္ေဗဒင္ သြားေမးခဲ့ပါတယ္။ အဓိက ကေတာ့ အေမကြ်န္ေတာ့္ကုိ အိမ္ေထာင္က်ေစခ်င္တာပါ။

ကုိယ္တုိင္ကသိေနတယ္ ေဗဒင္ေမးရင္ ပုိက္ဆံကုန္မယ္ ငါ့ယူမယ္သူမရွိဘူးဆုိတာ။
က်ားက်ားခ်င္းေတာင္ မခံႏုိင္တာ မ ဆုိေ၀းေရာ၊ မယုံရင္ အကုိလုိေရာ၊ ဆရာလုိပါခင္တဲ့ ကုိလင္းထက္ ကုိပဲေမးၾကည့္။

သူဆုိ gtalkေပၚတက္ရင္ေတာင္ ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ၿပီးတက္ပါတယ္။
ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ရစ္တဲ့ဒဏ္ကုိ မခံႏုိင္လုိ႔ပါ။ ဒါေတာင္ သူေနတာ တစ္ႏုိင္ငံ၊ ကြ်န္ေတာ္ေနတာတစ္ႏုိင္ငံ စဥ္းစာသာၾကည့္။

ဒါေပမဲ့ အေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ေတာ့ သြားေမးလုိက္ပါတယ္။
ေဗဒင္ေမးေရာ ဆုိပါစုိ႔ ေမးေတာ့ ေမြးရက္၊ေမြးလ၊ေမြးႏွစ္ဘာညာ ထုံးစံအတုိင္းေပါ့ ေအာင္လံထူ စစ္သူၾကီးပြဲ ..........................
ေဗဒင္ဆရာက သူလုပ္စရာရွိတာလုပ္ၿပီးေတာ့ ေၿပာတယ္ မင္းအိမ္ေထာင္က်မယ္ ဆိုေတာ့စိတ္ထဲနည္းနည္းေတာ့ ၀မ္းသာသြားတာေပါ့ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကုိယ္တုိင္ကလဲ လုိခ်င္ေနတာ နံ႔နံ႔တက္ ဆက္စလူးခါတာေလ ဒါေပမဲ့ သိပ္မခါလုိက္ရပါဘူးဗ်ာ၊ ေဗဒင္ဆရာေၿပာတာလဲၾကည့္ဦး
အိမ္ေထာင္က်မယ္ ဒါေပမဲ့ အသက္၆၀ေက်ာ္မွတဲ့ ကဲ..........................
ဆက္ေၿပာေသးတယ္ မင္းရဲ့ ဖူးစာက မင္းထက္ ၅ႏွစ္ၾကီးမယ္ဆုိပဲ စဥ္းစားသာၾကည့္ပါေတာ့။
ၿပီးေတာ့ေၿပာေသးတယ္ဗ် အိမ္ေထာင္က်ရင္သားသမီးမရဘူး(ဒါေတာ့သူေၿပာမွလား) ဒါေပမဲ့ ရၿပီးသားၿဖစ္မယ္တဲ့ ေကာင္းေရာဗ်ာ။ ဒါဆုိ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္သူက မုဆုိးမပဲ ေနမွာ။

ကြ်န္ေတာ့္အၿဖစ္က အလွဳအိမ္တက္တဲ့ ခံတြင္းပ်က္ ဟင္းခြက္ေတြၾကည့္ၿပီးကသိကေအာက္ မခ်ိမဆံ့ အၿဖစ္မ်ဳိးပါ။

ၿဖစ္တတ္ပါတယ္

တခါတုန္းက တရားေဟာေကာင္းေသာ ဦးဇင္းတစ္ပါးရွိသည္။ ဦးဇင္းဟာ အသုဘရွဳအခမ္းအနားမ်ားတြင္ တရားပုိ၍ အေဟာေကာင္းပါတယ္။

အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱကုိ သေဘာေပါက္ ရွင္းလင္းေအာင္ ေဟာၾကားတတ္ရာ အသုဘရွင္မ်ား အပူၿငိမ္းၿပီး ေသာကေၿပေပ်ာက္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိႏွင့္တစ္ရက္မွာ ဦးဇင္း၏မယ္ေတာ္ၾကီးဆုံးရွာသည္။ ထုံးစံအတုိင္း ဦးဇင္းက အသုဘရွဳ တရားေဟာရၿပန္ပါတယ္။ မယ္ေတာ္၏ရုပ္ကလပ္ေရွ့တြင္ အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ စသည္ၿဖင့္ ေဟာၾကားရင္း ဦးဇင္းမွာ တရားကုိ ေရွ့ဆက္ မေဟာႏုိင္၊ အသံေတြတုန္ယင္လာသည္။ ခါတုိင္းတရားနဲ႔ေၿဖဖုိ႔ ပရိတ္သတ္ၾကီးကုိ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ဦးဇင္း ယခုေတာ့ ဦးဇင္းကုိယ္တုိင္ မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ရင္း ပရိတ္သတ္ၾကီးေရွ့ ငုိေလေတာ့ ပရိတ္သတ္ၾကီးက တရားနဲ႔ေၿဖပါဦးဇင္းရယ္ဟု ၿပန္ႏွစ္သိမ့္ခဲ့ရသည္။

ပုံၿပင္ေလးကဒါပါပဲ.....
ဒါကုိဖတ္္ၿခင္းအားၿဖင့္ လူအမ်ားက ရယ္စရာလုိ႔ထင္ေကာင္း ထင္ေနပါလိမ့္မယ္။
မိတ္ေဆြေရာ ဘယ္လုိယူဆပါသလဲ????????????????????
သင့္အယူအဆေလး သိပါရေစ။

ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ၿပန္တက္ လုိက္ၿခင္း

ဘယ္သူမွ ကုိယ့္ကုိ မtagခင္ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ tag တာ။ ေတာ္ၾကာ ကုိယ္မေၿဖႏုိင္တာေတြ လာေမးမွာစုိးလုိ႔ရယ္၊
သူမ်ားေတြ tagထားတာကုိ အားက်လုိ႔ပါ။

ကြ်န္ေတာ့္ နာမည္............. အိမ္
မိတ္ေဆြေတြက ဒီလုိေခၚတယ္...... ေၿမြေပြး(ၿပသာနာရွာလြန္းလုိ႔)

ေနတာက........ ကမာၻေပၚမွာ အတိအက်ဆုိရင္ ေၿမၾကီးေပၚမွာ
အၾကိဳက္ဆုံးေတြက....... အသုံး၀င္တာမွန္သမွ်
အေရာင္ဆုိရင္........ခပ္မွိန္မွိန္ၿဖစ္တဲ့ ဒီလုိအေရာင္မ်ဳိးေလးေတြကုိ ၾကိဳက္တယ္
အ၀တ္အစားက....... ေတြ႔တာေကာက္၀တ္လုိက္တာပဲ
အစားအစာကေတာ့....... အဆိပ္မၿဖစ္ရင္ၿပီးေရာ
ပစၥည္းကလား....... အေကာင္းစားမွသုံးတာ (ဥပမာ။ ။လမ္းေဘးေရာင္းတဲ့ ေစ်းေပါေပါအ၀တ္မွ သုံးတာ)
သီခ်င္းဆုိ....... ၿမန္မာသီခ်င္းပဲ နားေထာင္တယ္ တၿခားဟာေတြ နားမလည္လုိ႔ (ဒါေတာင္ တခ်ဳိ႔ၿမန္မာသီခ်င္းေတြ နားမလည္ပါ)
ရုပ္ရွင္ဆုိ..... သရဲကားတုိ႔၊ စစ္ကားတုိ႔၊ သတ္တာၿဖတ္တာမ်ားမ်ားပါတဲ့ ကားကုိ ၾကိဳက္တယ္။
စာအုပ္ကေတာ့...... သူမ်ားအတင္းအဖ်င္း ေတြ ေရးတဲ့စာအုပ္ကလြဲလုိ႔
ကုိယ္အခ်စ္ဆုံးက...... ၅၂၈နဲ႔ ခ်စ္ရတဲ့ မိဘ (သူတုိ႔ပဲ ကုိယ့္ဒုကၡကုိ ခံႏုိင္တာ)
ကုိယ္အမုန္းဆုံးသူက...... ကုိယ့္အေၾကာင္းမေကာင္းေၿပာတဲ့သူ (ကုိယ္တုိင္ပဲေၿပာခ်င္တာ)
အေၾကာက္္ဆုံးအခ်ိန္...... သၤခ်ဳိင္းထဲ ညဘက္ တေယာက္ထဲ ၿဖတ္ေလွ်ာက္ရခ်ိန္ (တခါမွေတာ့ မေလွ်ာက္ဖူးပါ)
ရင္အခုန္ဆုံးအခ်ိန္....... အိမ္သာတက္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ တၿခားလူအထဲမွာ ရွိလုိ႔ အၿပင္ကေန ဘယ္အခ်ိန္သူထြက္လာမလဲ ေစာင့္စားရတဲ့အခ်ိန္
အေပ်ာ္ဆုံးအခ်ိန္....... ေစာင့္ေနေသာသူ အၿပင္ထြက္လာခ်ိန္
အလုိခ်င္ဆုံးဆု...... လုိတရ ၿဖစ္ခ်င္တယ္
အမွတ္တရေန႔..... မိဘကုိ ကုိယ့္ရဲ့ ပထမဦးဆုံး လစာနဲ႔ ကန္ေတာ့တဲ့ေန႔ (ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ၿပန္ယူသုံးတယ္)
အခ်စ္ဆုိတာ ....... သူေတာ္စဥ္၊ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားအတြက္ ပူေလာင္ေသာ အရာ
အမုန္းဆုိတာ....... အတူတူပဲ
သံေယာဇဥ္ဆုိတာ....... ဒါလည္းအတူတူပဲ
သူငယ္ခ်င္းဆုိတာ..... မေပါင္းလည္းခက္ ေပါင္းလည္းခက္ (တခ်ဳိ႔ ၿပသာနာရွာလြန္းလုိ႔)
ဘ၀ဆုိတာ...... ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းသလုိ၊ စိတ္ပ်က္ဖုိ႔လဲေကာင္းတယ္။
ခ်စ္သူဆုိတာ ..... မမုန္းသေရြ႔ သူမရွိရင္ မေနတတ္သလုိပါပဲ။
ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ဒီလုိထင္တယ္..... သုံးစားမရတဲ့သူ
အေၿပာခ်င္ဆုံး စကားက...... ကြ်န္ေတာ့္လုိ မၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပါ။

ေက်းဇူး

ေက်းဇူးရွင္ကုိ ေက်းဇူးသိတတ္ၿခင္းဟာ မဂၤလာ တစ္ပါးပါ။ အထူးသၿဖင့္ ၿမန္မာတုိ႔ရဲ့ အစဥ္အလာ ၾကီးမားေသာ ရုိးရာ ဓေလ့လည္းၿဖစ္ပါတယ္။

ေက်းဇူးရွင္ကုိ ေက်းစြပ္မိလွ်င္ ယခုဘ၀သာမက ေနာင္ဘ၀မ်ားတြင္ပါ အကုသုိလ္ အက်ဳိးခံစား ရလိမ့္မယ္လုိ႔ ယံုၾကည္ၾကပါတယ္။ ထုိ႔အတူပါပဲ ေက်းဇူရွင္ကုိ ေက်းဇူးဆပ္ၿခင္း၊ ေက်းဇူးရွင္၏သစၥာကုိ ေစာင့္သိၿခင္းၿဖင့္ ယခုဘ၀တြင္မက ေနာင္ဘ၀မ်ားအထိကုသုိလ္ အက်ဳိးခံစားရလိမ့္မည္ဟုလည္း ယုံၾကည္ထားၾကပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္ တခ်ဳိ႔ေသာ လူမ်ားသည္ တခါေလာက္ (သုိ႔မဟုတ္) ႏွစ္ခါ၊ သုံးခါ ကူညီဘူးရုံႏွင့္ ဒီတသက္ ေက်းဇူးဆပ္၍ မကုန္ေသာ အနႏၱဂုိဏ္း၀င္ ၿဖစ္ခ်င္ၾကပါတယ္။
ဤသုိ႔ေသာလူမ်ားကုိ မိတ္ေဆြ မည္သုိ႔ထင္ပါသလဲ??????????????

သင္ဟာ သုည လား ၀လုံးလား

ၾကည့္လုိက္ရင္ အၿပင္ပန္းၾကည့္ရင္ တူညီသလုိ ထင္ရေပမဲ့ တန္းဖုိးအရ ကြားၿခားေနတယ္ ဆုိတာ သတိထားမိပါသလား မိတ္ေဆြ။
၀လုံး သည္ သူ႔နဂုိအားၿဖင့္ တန္ဖုိးရွိႏွင့္ၿပီးၿဖစ္သည္။

၀ မရွိပဲ ၀ိ လုပ္၍ မရဟူေသာ စကားပုံလဲရွိ ၿပီး၊ ၀လင္ၿခင္း၊ ၀ဖီးၿခင္း၊ သာဟာ၀ေၿပာၿခင္း စသၿဖင့္ အနက္အဓိပၸာယ္လည္းရွိပါတယ္။ ေၿပာရလွ်င္ ၀လုံးသည္ တစ္ကုိယ္တည္း ရပ္တည္ႏုိင္ေသာ စြမ္းရည္၊ ဂုဏ္သတိၱရွိပါသည္။
တုိ႔အတူ သူႏွင့္ေပါင္းဖက္ၾကသူမ်ားမွာလဲ ၀လုံး၏စြမ္းရည္ေၾကာင့္ ဂုဏ္တက္ၾကရပါတယ္။ ဥပမာ။ ။ ၀၀လင္လင္၊ ၿပည့္ၿပည့္၀၀၊ ၀၀ၿဖိဳးၿဖိဳး စသည္တုိ႔ၿဖစ္ပါတယ္။

သုညက်ေတာ့ ထုိသုိ႔မဟုတ္၊ သုညသည္ ထီးထီးေန၍မရ။ ထီးထီးေနလွ်င္ သူ႔တြင္ဘာမွတန္ဖုိးမရွိ သုညသာၿဖစ္သည္။ တန္းဖုိးအားၿဖင့္လည္း ဗလာသာၿဖစ္သည္။
အမ်ားႏွင့္ေပါင္းသင္း သည့္အခါတြင္ အေပါင္းခံရသူ၏ဂုဏ္ကုိ ပုိမုိတက္ေစႏုိင္သလုိ၊ လုံး၀က်ဆင္းေအာင္လည္း လုပ္ေဆာင္ႏုိင္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ သုညကုိ ေနရာေပးတတ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။ အေပါင္းအသင္းမ်ားဟာ သူ႔ကုိေရွ့မွာ ထားမလား ေနာက္မွာထားမလား။
မိတ္ေဆြ သင္ေရာ သုည ကုိဘယ္ေနရာမွာ ထားခ်င္ပါသလဲ။
သင္၏ေရွ့မွာလား ေနာက္မွာလား။ စဥ္းစားၿပီးေၿပာပါ။ ၿပီးရင္ ေအာက္က စာကုိ ဆက္ဖတ္ပါ။အေၿဖကရွင္းပါတယ္။





ေနာက္မွာထားမွာေပါ့...ဒါမွ မိမိရဲ့ ဂုဏ္သတၱိ ပုိေပၚမွာေပါ့.... မရွင္းဘူးလား... ဥပမာဗ်ာ။ ။ သင္က ၁(တစ္) ဆုိပါစုိ႔ သင္ သုညနဲ႔ ေပါင္းရေတာ့မယ္၊ သုညကုိေရွ့မွာထားရင္း မိမိရွိရင္းထက္ ႏွစ္ဆက်သြားမယ္ ေနာက္မွာဆုိ ၉ဆတက္လာမယ္။
ကဲ မိတ္ေဆြ ၀၁လုပ္မွာလား ၁၀ လုပ္မွာလား။
ကြ်န္ေတာ္ဆုိ ၀၁ပဲေရြးမွာ ဘာလုိ႔လဲ သိလား......... ကိုယ္တုိင္က သုည ၿဖစ္ေနလုိ႔

ကြ်န္ေတာ္ ေၿပာၿပခ်င္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အေၾကာင္း ၁

ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ စာသင္ခန္း

စာသင္ခန္းႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ ကြဲကြာခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။
ငယ္စဥ္ကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့ေကာင္ဟာ စာသင္ရ ခက္တဲ့ သတၱ၀ါေလး အၿဖစ္ ဆရာ၊ဆရာမေတြရဲ့ သတ္မွတ္ၿခင္း ခံရသူပါ။ စာအရမ္းညံ့လုိ႔လား ေမးရင္ မဟုတ္ၿပန္ဘူး၊ စာကုိစိတ္မ၀င္စားတာပါ။

မူလတန္းစတက္ ကတည္းက ကြ်န္ေတာ့္ အဆင့္က ၃၀ထက္ မေက်ာ္ခဲ့ပါဘူး။ အဲ..ကြ်န္ေတာ္ေနာက္မွာ ၁၀၊ ၁၅ေယာက္ေတာ့ က်န္ေသးတာေပါ့ေလ။ သခ်ာၤ နဲ႔ အဂၤလိပ္ ကေတာ့ စပါယ္ရွယ္ည့ံပါတယ္။ စာသင္ခဲ့တဲ့ သက္တမ္း တေလွ်ာက္ ၅၀မွတ္ ရဖူးတာတခါမွ မရွိခဲ့ဘူးပါ။ မွတ္မွတ္ရရ တခါေတာ့ရဖူးပါတယ္ ၅တန္းတုံးကထင္တာပဲ အဂၤလိပ္စာ ၄၈မွတ္ရလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္မွာ ဘ၀င္တၿမင့္ၿမင့္နဲ႔ တယ္ေတာ္တဲ့ ငါပါလားလုိ႔
ကုိယ့္ဟာ ကုိယ္ ခ်ီးၾကဴးဖူးပါတယ္။

တခါေလေတာ့လဲ ငါ သခ်ာၤည့ံခဲ့လုိ႔ ေလာင္းကစားသမား မၿဖစ္တာ၊ ဖဲသမားမၿဖစ္တာ ဆုိၿပီး ၾကံဖန္ ဂုဏ္ယူမိပါေသးတယ္။
တစ္လမွာ တစ္ခါေလာက္ အနည္းဆုံး မိဘအေခၚခံရပါေသးတယ္။ ဘာအၿပစ္ရွိလုိ႔လဲ ေမးရင္ ဘာမွမၿပစ္မလုပ္ပါဘူး စာမရတာလားေမးရင္ သူလုိငါလုိပါပဲ(ကုိယ္ထက္ည့ံတဲ့ လူနဲ႔ယဥ္္ရင္ေၿပာတာပါ)
ဒါဆုိဘာလုိ႔လဲေမးရင္ ...ဟုတ္ကဲ့ မထုံတေထး နဲ႔ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏုိင္လုိ႔ပါ။
ဆရာ၊ဆရာမ တုိင္းက ကြ်န္ေတာ့္ဆုိ ဆလံသပါတယ္။ေက်ာင္းတစ္ႏွစ္ၿပီးဆုံးလုိ႔ ေနာက္တစ္ႏွစ္ေရာက္ၿပီဆုိ ဆရာ၊ ဆရာမေတြခမ်ာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္နဲ႔ ရန္ၿဖစ္တတ္ၾကပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီအတန္းပုိင္က မေခၚခ်င္၊ ဟုိအတန္းပုိင္က မေခၚခ်င္နဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ေဘာလီေဘာ ပုတ္ေနၾကတာပါ။
ေနာက္ဆုံးေတာ့လဲ ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့ ၿဗဟၼာဦးေခါင္း ကုိတစ္ေယာက္မဟုတ္ တစ္ေယာက္ကို ပုိက္ၾကရတာပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ္ ေက်ာင္းသားဘ၀မွာ ေကာင္းကြက္ဆုိလုိ႔ ဆရာ၊ ဆရာမတုိင္းကုိ ရုိရုိေသေသ ဆက္ဆံခဲ့တာပါပဲ။
သူတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ရုိက္ရုိက္၊ ဘယ္ေလာက္ဆူဆူ ေငါင္းငု႔ံခံခဲ့ပါတယ္(ၿပန္မေၿပာ နားမေထာင္ေပါ့ဗ်ာ)
ဆရာ၊ဆရာမတုိင္းက မွတ္ခ်က္ေပးတယ္ ဒီေကာင္ဘာမွၿဖစ္လာမွာမဟုတ္းဘူးဆုိၿပီး။
လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ကံၾကမၼာမ်ား ထူးဆန္းလုိက္တာ....
ဆရာ၊ဆရာမတုိင္း မွတ္ခ်က္ေပးခံခဲ့ရတဲ့ ကြ်န္ေတာ္ အခုေတာ့ ႏုိင္ငံရပ္ၿခားမွာ ဘုိလုိ တရႊီရႊီ မွဳတ္ၿပီး အကၡရာေပါင္း မ်ားစြာကုိ ေပါင္းႏွဳတ္၊ ေၿမွာက္၊ စား လုပ္ၿပီး ပန္းၿမိဳင္လည္က ဥယာဥ္မွဳးၾကီးၿဖစ္ေနပါေရာလား။
အခုခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ ဆရာ၊ ဆရာမေတြမ်ား ၿပန္ေတြ႔ရင္ ဘယ္လုိမ်ား မွတ္ခ်က္ေပးဦးမလဲ မသိဘူး။
အံ့ၾသ ၀မ္းသာၿဖစ္ေနၾကမွာေတာ့ အေသအခ်ာပါပဲ။
စာသင္ခန္းထဲမွ ဆရာ၊ဆရာမ မ်ားကုိ ဂါ၀ရထားလ်က္

အခ်ိန္ time

အခ်ိန္က လူကုိမေစာင့္ဘူး။
ဒါလူတုိင္း သိတဲ့ စကားပါ။ ဒါေပမဲ့ ကြ်န္ေတာ္ တမ်ဳိးေၿပာင္းေၿပာၾကည့္မယ္၊ ဟုတ္ကဲ့.."အခ်ိန္က လူကုိေစာင့္ပါတယ္" ကြ်န္ေတာ့္စကားကုိ အားလုံး ရယ္ၾကပါလိမ့္မယ္၊ ေပါက္ကရေၿပာတယ္လုိ႔လည္း ဆုိၾကပါလိမ့္မယ္။ ကြ်န္ေတာ္ မွန္တာေၿပာတာပါ။ အခ်ိန္က လူကုိေစာင့္ပါတယ္။

မယုံေသးဘူးလား ဒါဆုိ ဥပမာ တစ္ခုေၿပာၿပပါ့မယ္၊ ၿပီးရင္ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာ ဟုတ္မဟုတ္ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ ၿပန္ဆန္းစစ္ ၿပီး comments မွာ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာ မွန္ မမွန္ကုိ ေရးသားေပးသြားၾကပါ။
ကဲ စလုိက္ၾကစုိ႔ဗ်ာ............ခင္းဗ်ား အသက္သုံးဆယ္ အရြယ္ေရာက္ဖုိ႔ ႏွစ္ေပါင္းသုံးဆယ္ မေစာင့္ခဲ့ရဘူးလား။
တစ္နာရီအတြင္း ခင္ဗ်ား အသက္ တစ္ႏွစ္ၾကီးခ်င္လုိ႔ မရပါဘူး။ အသက္တစ္ႏွစ္ၾကီးဖုိ႔ အတြက္ အခ်ိန္က ခင္ဗ်ားကုိ တစ္ႏွစ္တိတိ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာေပါ့ အခ်ိန္က လူကုိ ေစာင့္ပါတယ္လုိ႔။
ရွင္းရဲ့လား....ေနာက္တခုဗ်ာ အားလုံး ဒီစာ ဖတ္ေနခ်ိန္ နာရီကုိၾကည့္လုိက္ပါ။ ေနာက္ ၅မိနစ္ၾကာဖုိ႔ အခ်ိန္က ခင္ဗ်ားကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါတယ္။
တကယ္မေစာင့္ အခ်ိန္မဟုတ္ဘူး ကုိယ့္ရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္အခုခ်က္ခ်င္း ထလုပ္လုိက္ပါ။ အခ်ိန္က ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ အႏွစ္ ၂၀၊ ၃၀၊ ၄၀၊ ေစာင့္ေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။ အလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ တာ၀န္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။
အခ်ိန္ေႏွာင္းသြားၿပီ ဆုိတာ မေၿပာနဲ႔ အခ်ိန္က ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ေသတဲ့ အထိ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အေၾကာင္းေၿပာေနဦးမွာပါ။
တခ်ဳိ႔ကလဲ ဆင္ေၿခေပါ့ ပညာမွ မၿပည့္စုံတာ၊ လုပ္မွမလုပ္တတ္ေသးတာ၊ ဘာလုပ္ရမွာလဲ ၊ အရင္းအႏွီးမွမရွိတာ စသည္ၿဖင့္ေပါ့၊ ကြ်န္ေတာ္ေၿပာပါ့မယ္ ေသလြန္ၿပီးတဲ့ ကမာၻေက်ာ္ ဂီတပညာရွင္ ဗီသုိမင္တုိ႔ မုိးဇက္တုိ႔ ၊အေမရိကန္ သမၼတ လင္ကြန္းတုိ႔ကုိ ၿပန္ႏွဳိးၿပီးေမးလုိ႔ရရင္ေမးေပးခ်င္တယ္ ။
(ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေသတဲ့အထိ ပညာၿပည့္စုံသြားရဲ့လား) (ပညာၿပည့္စုံသြားလုိ႔ ေသပစ္လုိက္ၾကတာလား)
သူတုိ႔ရဲ့ အေၿဖက ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မၿပည့္စုံသြားပါဘူး..... ဒါဆုိ ဘာလုိ႔ေသလြန္ကုန္ၾကတာလဲ....
အခ်ိန္တန္သြားလုိ႔ပါ........
ဒါပါပဲ ...ဘယ္သူမွ ေသသည္အထိ ပညာရည္ ၿပည့္စုံသြားတဲ့ လူမ်ဳိး မရွိပါဘူး။
ဒီလုိပါပဲ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ အလုပ္လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ပညာၿပည့္စုံလုိ႔လုပ္တာလား....မဟုတ္ပါဘူး။
ၾကိဳက္တဲ့လူကုိ လုိက္ေမးပါ ပညာၿပည့္စုံသြားပါၿပီဆုိတဲ့ သူတစ္ေယာက္မွ မရွိပါဘူး။
အဓိက ကေတာ့ လူတုိင္းဟာ ကုိယ္တတ္သေလာက္နဲ႔ ကုိယ္လုပ္ေနၾကတာပါပဲ။ အလုပ္အတြက္ ပညာရည္ၿပည့္၀ဖုိ႔ လုိတယ္ဆုိတဲ့ အယူအဆထက္ လုပ္ရင္းသင္သြားပါ ဆုိတာကုိ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ပညာမတတ္လုိ႔လားေတာ့ မသိဘူး ဒီအယူအဆ ကုိပုိၾကိဳက္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အားလုံးကုိ အလုပ္လုပ္ေစခ်င္ပါတယ္ လုပ္ရင္း သင္ရင္း ဘ၀မွာ တုိးတက္စရာ အမ်ားၾကီးပါ။ ပညာမတတ္ပဲ ခ်မ္းသာသြားၾကတဲ့ လူေတြလဲ ေတြအမ်ားၾကီးပါ။
ကဲ.........အခုခ်ိန္ကစၿပီးနာရီကုိၾကည့္လုိက္ပါ အခ်ိန္က ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနပါၿပီ။
ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ မတ္တပ္ထရပ္ ၿပီး လုိက္ခဲ့ဖုိ႔ေတာ့လုိပါတယ္။
ေဆာရီးဗ်ာ......ကြ်န္ေတာ္ေၿပာတာ ဆုံးမသံ ပါသြားရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္အရြယ္၊ ကြ်န္ေတာ့္ အေတြ႔အၾကဳံ၊ ကြ်န္ေတာ္ ေနပုံ၊ ထုိင္ပုံနဲ႔ ဒီလုိ ဆုံးမစကား ေၿပာဖုိ႔ မသင့္ေတာ္ဘူးဆုိတာ သိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔မွာသာ ရည္မွန္းခ်က္ တခုခု ရွိခဲ့ရင္...နာရီလက္တံေလးေတြ ေရြ႔တုိင္း အဲဒီ နာရီထဲမွာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ရည္မွန္းခ်က္ကေလးက လွလွပပေလးၿဖစ္ေပၚလာမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။