သူမ်ားေတြေတာ့ အေတာ္ေပ်ာ္ၾကမွာပဲ။ႏုိင္ငံတကာမွာလဲ ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲၾကီးေတြနဲ႔ တကယ္လဲေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းပါ
တယ္။တုိးတက္တဲ့ႏုိင္ငံၾကီးေတြမွာေတာ့ ညဟာ ေန႔ခင္းအလား ေရာင္စုံမီးေတြထြန္းညွိလုိ႔။ႏွစ္သစ္ကုိကူးသြားေတာ့
လဲမီးရွဳးမီးပန္းၾကီးေတြ ပစ္ေဖာက္လုိ႔ ႏွစ္သစ္ကုိ ၾကိဳဆုိၾကၿပန္ပါတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ အိမ္အုိေလးထဲမွာပဲ တစ္ေယာက္ထဲ ႏွစ္ဘယ္အခ်ိန္ကသစ္သြားလုိက္မွန္းေတာင္ မသိလုိက္
ပါဘူး။က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အားလုံးရဲ့ အေ၀းမွာ တကုိယ္ထဲအထီးက်န္စြာေနရတဲ့သူဆုိေတာ့ ႏွစ္သစ္မွရယ္
မဟုတ္ဘူး ေန႔သစ္တုိင္းကုိ အေဖာ္မပါတကုိယ္ထဲ ၾကိဳဆုိခဲ့ရတာဆုိေတာ့ မထူးဆန္းေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
ၿပီးေတာ့ ေန႔သစ္တခါေရာက္တုိင္း၊ ႏွစ္သစ္တခါကူးတုိင္း စဥ္းစားမိတာကေတာ့ .................................................
ေအာ္.......... ငါေသဖုိ႔ တစ္ရက္၊ တစ္ႏွစ္နီးလာပါပေကာ..... လုိ႔ပဲေတြးမိတယ္ဗ်။ေတြးမိတုိင္းလဲ တုန္လွဳပ္ေခ်ာက္
ၿခားမိတယ္ဗ်ာ။ ကုိယ့္ဘက္က ေသဖုိ႔ ဘာမွအဆင္သင့္ မၿဖစ္ေသးဘူးေလဗ်ာ။ေသရမွာေၾကာက္လုိ႔ေတာ့မဟုတ္
ပါဘူး လူဆုိတာေသမ်ဳိးပါ တေန႔ေတာ့ လူသားအားလုံးဟာ မိမိပုိင္ဆိုင္တာမွန္သမွ်ကုိ ေက်ာခိုင္းစြန္႔ခြာသြားၾက
ရမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ေပါ့........... သမုိင္းေပးတာ၀န္မေက်ေသးဘူးေလဗ်ာ ဒါေလးေတာ့ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
ေက်ၿပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္သြားခ်င္တာေပါ့ေနာ္ ႏို႔မုိ႔ဆုိ အေသမေၿဖာင့္ပဲေနမွာ။ ဒီသမုိင္းေပးတာ၀န္မေက်ၿပြန္ရင္
က်ေနာ့္မ်ဳိးရုိးဂုဏ္သိကၡာညွိးမွာလဲ စုိးရေသးတာကုိးဗ် ေနာ္မဟုတ္ဘူးလား။ၿမန္မာလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လည္းကမာၻမွာ ၿမန္မာေဟ့လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္ႏုိင္ေအာင္ တာ၀န္ထမ္းရမွာ က်ေနာ္တုိ႔တာ၀န္ပဲေလဗ်ာ။
အဲဒါဘာလဲသိလား....................... ....က်ေနာ္မိန္းမယူေတာ့မယ္လုိ႔ေၿပာတာ ဟီးဟီးဟီး
ဟုတ္တယ္ေလ လူသားတစ္ေယာက္ရဲ့သမိုင္းေပးတာ၀န္က မ်ဳိးဆက္ေတြထားခဲ့ရမွာေလ ႏို္႔မုိ႔ဆုိ လူမ်ဳိးတုံးသြားမွာေပါ့ဗ် ။ဟုတ္ပါတယ္ေနာ္........ ငွီးငွီးငွီး။ ဒါေပမဲ့အခုထိရွာမေတြ႔ေသးတာခက္တယ္ဗ်ာ။ :D :D :D
