ၿဖစ္ရပ္မွန္

ဟုတ္ကဲ့ ပထမဦးစြာအေနနဲ႔ က်ေနာ္စိတ္ဓာတ္က်ေနတာကုိ လာေရာက္အားေပးခဲ့တဲ့ ဘေလာ့ညီအကုိ ေမာင္ႏွမေတြကုိေရာ အၿပင္ကလူေတြကုိ အထူးပဲေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်။ တကယ္ကုိပဲ စိတ္ထဲရင္ထဲရွိတာေတြ ေၿပာသြား

ၾကေတာ့ အရမ္းကုိပဲေက်နပ္၀မ္းေၿမာက္ပီတိ ဂြမ္းဆီထိတအိအိနဲ႔ကုိ ခံစားရပါတယ္။အခုလုိ ဂရုတစုိက္ေလးနဲ႔အား
ေပးသြားတာကုိ က်ေနာ္မေမ့ႏုိင္ေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။ တကယ္ပါ ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့မရေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။
အခုလုိေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ေၿပာၾကားၿပီးၿပီဆုိေတာ့ အမွန္ကုိေၿပာၿပမယ္ေနာ္ မေၿပာခင္ ထပ္ေတာင္းပန္ပါ
တယ္ ညီအကုိေမာင္ႏွမေတြရဲ့ ေစတနာစကားကုိ ေစာ္ကားလုိစိတ္နဲ႔လုံး၀မဟုတ္ပါဘူးဆုိတာထပ္ေလာင္းေၿပာပါ
ရေစဗ်ာ။တကယ္ပါ လုံးလုံးအဲဒီစိတ္မရွိပါဘူး ေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵေလးတခုပဲရွိပါတယ္။ ဒီအေပ်ာ္ေလးက တၿခား
အေပ်ာ္ေတြနဲ႔မတူပဲ ေဒါသထြက္ရအခက္၊ ဆဲဆုိေၿပာရအခက္နဲ႔ ေ၀ခြဲရခက္စြာ ရယ္ေမာသြားမွာပါ။
ဆုိေတာ့ဗ်ာ...... အဟီး.... ေၿပာၿပမယ္ေနာ္ စိတ္မဆုိးရဘူး စိတ္ဆုိးရင္ဘူဒါးၾကီးကုိက္တတ္တယ္သိလား :D
ေရးမယ္ေနာ္. စိတ္ဆုိးရဘူး။ဒီလုိပါဟုိမေရာက္ ဒီမေရာက္ကြ်န္ေတာ္ဆုိတဲ့ပုိ႔စ္ကုိအမွန္ေတာ့က်ေတာ္သူမ်ားေတြ
ကုိအားက်ၿပီးေရးလုိက္တာပါခင္ဗ်။ ဒီလုိပါ မိန္းကေလးဘေလာ့အေတာ္မ်ားမ်ားကုိ ဘယ္ကမွန္းမသိတဲ့သူေတြ
၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ၿပီး မၾကား၀ံ့မနာသာေတြ ေၿပာဆုိသြားၾကတာကုိ က်န္တဲ့ ဘေလာ့ဂါေတြက၀ုိင္းအားေပး
ၾကတာေလးေတြ ေတြ႔ရေတာ့ သူတုိ႔လုိပဲ က်ေနာ္လဲ ဂရုစုိက္ခံခ်င္တာေပါ့ေနာ္ :D ဒါနဲ႔ေစာင့္ၾကည့္တယ္ ကုိယ့္
လာၿပီး ေစာ္ကားမဲ့သူကမလာဘူးဗ်။သူတုိ႔က က်ေနာ္ မိန္းကေလးမဟုတ္မွန္းသိလုိ႔လား ဒါမွမဟုတ္ သူတုိ႔ထက္
အဆဲသန္တယ္၊ ရန္စမီးရွာတတ္တယ္၊ သူတုိ႔ေၿပာလဲ က်ေနာ္လုိေကာင္က အေရထူၿပီးသားဆုိေတာ့ ဘာမွမထူး
ဘူးဆုိတာသိလုိ႔လားေတာ့ မေၿပာတတ္ဘူးဗ်ာ ဘယ္သူမွကုိ ဘာမွမေၿပာၾကတာ လာလည္တဲ့သူအားလုံးကလဲ
လူယဥ္ေက်းသားသမီးေတြခ်ည္းပဲ ဆုိေတာ့စကားေတြကယဥ္းေက်းၾကတယ္ေလ( :D ဖားထားတာ)ဒီေတာ့
စကားစဆြဲထုတ္ၿပီး ၿပႆာနာကရွာလုိ႔ မၿဖစ္ၿပန္ဘူးဗ် ေတာ္ၾကာ ရွိတဲ့ ပရိတ္သတ္ေလးေလ်ာ့သြားမွာလဲ စုိးရေသးတယ္ေလ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ေတာ့ မေလ်ာ့ေသးဘူး ဂရုတစုိက္နဲ႔ အားေပးစကားကလဲ ၾကားခ်င္ေသးတာဆုိ
ေတာ့ဗ်ာ......။
ဒါနဲ႔ အၾကံတခုရတာနဲ႔ ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္က်ေနာ္ ဆုိတဲ့ပုိ႔စ္ေလးတင္ၿဖစ္သြားတာဗ်။ :D :D:D
က်ေနာ့္အၾကံမေကာင္းဘူးလားဗ်ာ ဘေလာ့သူေတြကုိ နာမည္အမ်ဳိးနဲ႔ လုိက္ေႏွာင့္ယွက္တဲ့သူေတြကုိေဆာ္သြား
သလုိ ကုိယ္လုိခ်င္တာေလးလဲ ရသြားတယ္ေလ ဟီ။
ဒီလုိေလ က်ေနာ့္ဆီလာတဲ့သူေတြကလဲလူယဥ္ေက်းသားသမီးေတြခ်ည္းပဲ ဆုိေတာ့ စကားေတြက ယဥ္းေက်း ၾကတယ္ေလဆုိေတာ့ သူတုိ႔ေတြက လူယုတ္မာေတြလုိ႔ တဖက္လွည့္နဲ႔ ေၿပာလုိက္တာပဲမဟုတ္လားဗ်ာ။
ဒီလုိေလးလဲ လွည့္ပတ္ေပးရေသးတယ္ အေၿပာခံရသက္သာေအာင္ေလဗ်ာ ဟုတ္တယ္ဟုတ္........... :D

ဟုိမေရာက္ဒီမေရာက္တဲ့ကြ်န္ေတာ္

ကုိယ္တုိင္ခံစားရေနတာေလး ေၿပာၿပခ်င္လုိ႔ဒီစာေရးၿဖစ္တာပါ။ ဒီလုိဗ် ဘေလာ့ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ
ေလွ်ာက္လည္ၾကည့္ေတာ့အားလုံးလုိလုိက ပညာတတ္ေတြခ်ည္းပဲဗ်။အခုလုိပညာတတ္ေတြၿခားထဲမွာ ဘေလာ့ေရးေနရေတာ့ အမည္မသိ ေ၀ဒနာေလး ခံစားရတယ္ဗ်။ ဟၤသာေတြၾကားထဲ လင္းတနားေနသလုိ
မ်ဳိးကုိယ့္ကုိကုိယ္ထင္မိတယ္။အားလုံးလုိလုိက ႏုိင္ငံရပ္ၿခားမွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့သူနဲ႔၊ ကုမၸဏီေတြမွာအလုပ္
ၾကီးအကုိင္ၾကီးေတြလုပ္ေနၾကတာဆုိေတာ့က်ေနာ့္လုိ ေအာက္ေၿခသိမ္းလုပ္ေနရတဲ့သူအတြက္ အမည္မသိ
ေ၀ဒနာေလးခံစားမိတာ မဆန္းပါဘူး။
ၿဖစ္ၿပီးသြားတာေတြကုိ မလြမ္းတတ္တာက်ေနာ့္သဘာ၀ေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမဲ့ စိတ္ေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ မေလွ်ာ့ဘူး။
ကုိယ္လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ခဲ့ရတဲ့အတြက္ ေနာင္တမရတာေတာ့အမွန္ပဲ။ဒါေပမဲ့ အခုလုိပညာတတ္ေတြၿမင္ေတြ႔
ေနရေတာ့ ေလးစားအားက်မိတာလဲအမွန္ပဲ။အဲဒီစိတ္ေလးၿဖစ္မိေတာ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ၿပန္ေမးမိတယ္............
ငါသူတုိ႔လုိ ၾကိဳးစားႏုိင္ပါ့မလားဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့ အဲဒီေမးခြန္းေမးမိတုိင္း ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ၿပန္မေၿဖႏုိင္ၿပန္ဘူးဗ်။
ပညာမသင္ခ်င္ေတာ့လုိ႔ ဒီဘ၀ထဲေရာက္ေအာင္ကူးခဲ့တာဆုိေတာ့ အေၿဖမရွိတာ မဆန္းပါဘူးေနာ္။
ခက္တာက ကုိယ္တုိင္က ဘာၿဖစ္ခ်င္မွန္းမသိတာဆုိးတယ္ဗ်။ဟုိစပ္စပ္၊ ဒီစပ္စပ္နဲ႔ ေမ်ာက္သစ္ကုိင္းလြတ္
သလုိၿဖစ္ေနတာဗ်။သေဘၤာဆုိလဲအားလုံးမသိေပမဲ့ တီးမိေခါက္မိေတာ့ရွိတယ္။ကားဆုိလဲ ၈၀ရာခုိင္ႏွဳန္းေလာက္
နားလည္တယ္၊ ကြန္ပ်ဳတာဆုိလဲ၄၀ရာခုိင္ႏွဳန္းေလာက္သိတယ္၊အိမ္ၿပဳၿပင္နည္းလဲတီးမိေခါက္မိရွိတယ္၊
လွ်ပ္စစ္အေၾကာင္းလဲသာမာန္လူတစ္ေယာက္ထက္ေတာ့ နားလည္တာအမွန္ပဲ၊ေတာ္ရုံပ်က္တဲ့စက္ပစၥည္းေတြ
လဲ ၿပင္တတ္ၿပန္ေရာ၊ အခုလဲလာၿပန္ၿပီ သစ္ပင္ပန္းမန္ေတြအေၾကာင္း ေလ့လာရၿပန္ၿပီ အလုပ္နဲ႔ပတ္သက္
ေနေတာ့ မသင္လုိ႔ မၿဖစ္ဘူးေလ။ တခါတေလေတြးမိတယ္ ငါဘာေကာင္လဲ ငါဘာတတ္သလဲ အဲဒီလုိကုိယ့္ဟာ
ကုိယ္ေမးမိတုိင္း ဘာအေၿဖမွမထြက္ဘူး။သူမ်ားေတြလုိ အခုခုကုိ တစုိက္မတ္မတ္မလုပ္ခ်င္တာေတာ့ မဟုတ္ဘူး
အေၿခအေနအရ အားလုံးကုိေသေသခ်ာခ်ာမေလ့လာၿဖစ္တာဗ်။က်ေနာ္ဟာ အလုပ္ကုိမေလးစားတာ၊လူ႕ေဘာ္
ေက်ာ့မဟုတ္တာေတာ့လုံး၀က်ိမ္းေသတယ္။ေၿပာၿပခဲ့တဲ့ က်ေနာ္တတ္တာေတြအားလုံးဟာ ဘယ္သူ႕မွသင္ေပးခဲ့
တာမဟုတ္ဘူးဗ် ကုိယ့္ဟာကုိယ္စမ္းသပ္ကလိရင္းသိလာတဲ့ အရာေတြခ်ည္းပါပဲ တကယ္ပါမယုံမရွိပါနဲ႔ ဘယ္
သူမွကုိမသင္ေပးခဲ့ပါဘူး။ သေဘၤာအလုပ္နဲ႔သစ္ပင္ပန္းမန္ေတြအေၾကာင္းကလြဲလုိ႔ေပါ့။ ဘ၀ကုိအဲဒီလုိရုန္းကန္
ေနရလုိ႔လားေတာ့ မသိဘူးဗ် ဘယ္ဟာၿဖစ္ၿဖစ္ သိလြယ္တတ္လြယ္တာလဲအမွန္ပဲဗ်။
ဆုိေတာ့...... ကြ်န္ေတာ္ဟာတကယ္ေတာ့ ေတာမေရာက္ေတာင္မေရာက္နဲ႔ေမ်ာက္သစ္ကုိင္းလြတ္တဲ့သူတစ္
ေယာက္ေပါ့။
ၾကံဖန္ၿပီးဂုဏ္ယူခ်င္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္ဟာ၁၉ႏွစ္သားကထဲက ကုိယ့္ေၿခေထာက္ေပၚကုိယ္ရပ္ၿပီး မိဘကုိကုိယ့္
ရဲ့ရတဲ့လစာနဲ႔ ကန္ေတာ့ႏုိင္ခဲ့တယ္ ေဆြမ်ဳိးေတြကုိ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေပးကမ္းခဲ့တာ အခုထိပဲဆုိပါေတာ့။
အဲဒီအရြယ္ကထဲက မိဘဆီကလက္ၿဖန္႔မေတာင္းခဲ့တာလဲယေန႔အထိပဲေပါ့။
ကြ်န္ေတာ္လဲပညာတတ္ၿဖစ္ခ်င္တာေပါ့ သူတုိ႔လုိပဲ အဲကြန္းေအာက္ထုိင္ၿပီးလုပ္ခ်င္တာေပါ့
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ........... ................................
ဘေလာ့ေရးတာရပ္လုိက္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္ ဆင္ၿဖဴ႕မ်က္ႏွာ ဆင္မဲမၾကည့္၀ံ့သလုိခံစားေနရလုိ႔ပါ။