မေန႔ညက စာေရးဆရာၾကည္ဦးေရးတဲ့ ထူးဆန္းအံ့ဖြယ္ပရေလာကနယ္ ကုိဖတ္မိၿပီး ငယ္ငယ္က သရဲအေၿခာက္ခံရတာကုိ သြားသတိရမိတယ္။တကယ္ကုိေၿခာက္ၿခားခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိလဲဆုိ အေၿခာက္ခံရၿပီး တလေလာက္အထိက ညေနေစာင္းတာနဲ႔ ဘယ္မွ မသြားမလာရဲတဲ့အထိကုိၿဖစ္သြားတာပါ။ အေၿခာက္ခံရပုံကေတာ့ ....
မွတ္မိသေလာက္ေၿပာရရင္ က်ေနာ့္အသက္ ၁၇ႏွစ္ေလာက္မွာ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္လုိ႔ အေဖ့ေမြးရပ္ေၿမၿဖစ္တဲ့ ေပ်ာ္ဘြယ္ကုိ တမိသားစုလုံး သြားလည္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေရာက္ေတာ့ အၿပီကဲတာေပါ့ဗ်ာ အေဖ့ရဲ့ အကုိဆီမွာၿမင္းလွည္း၂စီးရယ္ ႏြား၄ေကာင္ပုိင္တယ္ဗ် လယ္လည္း အေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္ရယ္ က်ေနာ့္အကုိရယ္၊ အေဖ့အကုိရဲ့ သားအၾကီးေကာင္ရယ္၊ သူ႕ေယာက္ဖရယ္ ေလးေယာက္သား ၿမင္းလွည္းတစီးနဲ႔ တေနကုန္ တေနခန္း ဟုိဟုိဒီဒီေလွ်ာက္သြားၿပီး ထန္းရည္းေတြခုိးေသာက္ၾက မူးၾက၊ ရွဳးၾကတာေပါ့ေနာ္ တခါတေလလဲ ႏြားေက်ာင္းသြားၾကတာလဲရွိတာေပါ့။
ဒီလုိနဲ႔ ရန္ကုန္ၿပန္ရေတာ့မယ္ တရက္အလုိမွာ ဘ၀မွာ တခါမွ မၾကံဳဖူးတာကုိၾကံဳရေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ ၿဖစ္ပုံက အဲဒီေနာက္ဆုံးေန႔ ေန႔လည္မွာ အကုိ၀မ္းကြဲက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေကာင္မေလး ရွိတဲ့ရြာ သြားမယ္ဆုိလုိ႔ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕နဲ႔ သိပ္မေ၀းနဲ႔ ရြာတရြာကုိ ၿမင္းလွည္းနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေလးေယာက္ ခ်ီတက္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ အဲဒီမွာ အဲဒီရြာအသြားလမ္းမွာ သၤခ်ဳိင္းတခုကုိ ၿဖတ္သြားရပါတယ္ ဒါေပမဲ့ ေန႔ခင္းဆုိေတာ့ ေၾကာက္လဲ မေၾကာက္ဘူး သတိေတာင္ မထားမိဘူးဆုိပါေတာ့ဗ်ာ ဒီလုိနဲ႔ ရြာအ၀င္ေရာက္ေတာ့ ၿမင္းလွည္းရဲ့ ၀င္းရုိးေခၚမလားေတာ့ မသိဘူး က်ဳိးသြားေရာ၊ မက်ဳိးေနမလားဗ်ာ ေမာင္းတာက က်ေနာ့္အကုိေလအရမ္းေမာင္းတဲ့အၿပင္ ခ်ဳိင့္ေတြ က်င္းေတြမေရွာင္ဘဲ အၿမန္စြတ္ေမာင္းေတာ့ ဒီလွည္းမွ မက်ဳိးရင္ ဘယ္လွည္းက်ဳိးမွာလဲ။ ဒီေတာ့ အကုိ၀မ္းကြဲက ရြာထဲက သူ႕သူငယ္ခ်င္းေတြေခၚၿပီး လွည္းက်ဳိးကုိရြာထဲ အထိေရာက္ေအာင္လုပ္ရတာေပါ့ ( သူမ်ားေတြေတာ့ မသိဘူး က်ေနာ္ကေတာ့ လွည္းက်ဳိး ထမ္းဖူးသြားတာေပါ့ ဟီ) ရြာထဲေရာက္ေတာ့ အကုိ၀မ္းကြဲက လွည္းၿပင္ဖုိ႔ မစဥ္းစားပဲ ထန္းရည္ေသာက္ဖုိ႔စီစဥ္ေရာ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္အကုိကလဲ ဘယ္သိမွာလဲဗ်ာ ဒီေတာ့ သူစီစဥ္သမွ် အုိေကေပါ့။ဒီလုိနဲ႔ ထန္းရည္သြား၀ယ္သူက ၀ယ္နဲ႔ အၿမည္းအတြက္ လယ္ၾကြက္လုိက္ဖမ္းၾကစုိ႔ဆုိၿပီးလုပ္ၿပန္ေရာ၊ ၿမိဳ႕သားေတြ မစားဘူးလုိ႔ကြ ရေအာင္ရွာရေအာင္
ဆုိၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ အားလုံး လယ္ထဲသြားၿပီး ေမႊေႏွာက္ၾကတာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ႏွစ္ေကာင္ရတာေပါ့ဗ်ာ (ဖမ္းပုံဖမ္းနည္းေတာ့ မေၿပာေတာ့ဘူးဗ်ာ စာရွည္မွာစုိးလုိ႔) ၾကြက္က လယ္ၾကြက္သာေၿပာတယ္ အေတာ္ၾကီးသားဗ် ေၾကာင္သာသာေလာက္ကုိ ရွိတယ္ဗ်။က်ေနာ္ကေတာ့ မစားရဲလုိ႔ မစားဘူး ဒါကုိ အကုိ၀မ္းကြဲက ေသေသခ်ာခ်ာရွင္းၿပတယ္ ဒီေကာင္ေတြက အိမ္ၾကြက္ေတြလုိ ေၿမၾကြက္ေတြလုိမဟုတ္ဘူး အရမ္းသန္႔တယ္ စားၾကည့္ဘာညာနဲ႔ ေၿမွာက္ေပးလုိ႔ နည္းနည္းၿမည္းၾကည့္ေတာ့ အဟုတ္သားဗ် နူးညံ့ၿပီး ခ်ဳိတယ္ဗ် ဒါေပမဲ့ အမ်ားၾကီးေတာ့ မစားပါဘူး။
ဒီလုိနဲ႔ စားလုိက္၊ေသာက္လုိက္နဲ႔ ၿပီးေတာ့ အကုိ၀မ္းကြဲကသူ႕ေကာင္မေလးနဲ႔ သြားေတြ႔ နဲ႔ ညေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားသဗ်။ ဒါနဲ႔ ၿပန္ဖုိ႔လုပ္ေတာ့မွ လွည္းက်ဳိးေနတာ သြားသတိရတယ္ ၿပင္လည္း မၿပင္ရေသးဘူးေလ
ဒီေတာ့ ရြာခံေတြက ရြာမွာပဲ အိပ္ဖုိ႔ ေၿပာတာေပါ့ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔က အိပ္လုိ႔ မၿဖစ္ဘူး မနက္ၿဖန္ မနက္အေစာၾကီး ရန္ကုန္ၿပန္ရမွာ မၿပန္လုိ႔ မၿဖစ္ဘူး ေၿပာေတာ့ အဲဒီမွာ အကုိ၀မ္းကြဲ သူငယ္ခ်င္း တေယာက္က အကုိ၀မ္းကြဲကုိ ေဟ့ေကာင္ မင္းသိတယ္ေနာ္ တုိ႔ရြာအထြက္က ဘယ္ေလာက္ ဆုိးတယ္ဆုိတာ ေၿပာေတာ့ က်ေနာ့္အကုိက ဘာၿဖစ္လုိ႔လဲ ဗ် ဓါးၿပတုိက္လုိ႔လားလုိ႔ ေမးေတာ့ အဲဒါက ဓါးၿပထက္ဆုိးတယ္ကြ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ေရာ က်ေနာ့္အကုိပါ သေဘာေပါက္လုိက္တယ္ ဒီေတာ့မွ ရြာကုိအလာ လမ္းမွာ သၤခ်ဳိင္းၿဖတ္လာခဲ့ရတာကုိ သြားသတိရေတာ့တယ္ဗ် ဒီေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္အကုိဟာအရက္၀ုိင္းထဲ ေရာက္မွန္းမသိေရာက္သြားတယ္ (ေၾကာက္လုိ႔ေလ) ..။
အဲဒီမွာ စကားထမ်ားေရာဗ်ဳိ႕ အကုိ၀မ္းကြဲက သူ႕သူငယ္ခ်င္း ေဟာက္တာေပါ့ဗ်ာ မူးကလဲမူးေနေတာ့ ဘာသရဲလဲကြ ဘယ္သရဲမွ မေၾကာက္ဘူး ဘာညာနဲ႔ လုပ္ေရာဗ်ဳိ႕ ရြာခံေတြက ၿမင္းလွည္း၂စီးနဲ႔ လုိက္ပုိ႔မယ္ဆုိတာေတာင္ လက္မခံဘူးဗ် ကုိယ့္ဟာကုိယ္ၿပန္မယ္ လုပ္ေရာဗ်ာ မူးေနေတာ့ ေသြးၾကြေနတာေပါ့ ဘယ္သူမွ လုိက္မပုိ႔နဲ႔ မင္းတုိ႔ဆီက ဓါးႏွစ္လက္နဲ႔ ၀ါးရင္းတုတ္ႏွစ္ေခ်ာင္း လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီး ေလးလက္သာ ရွာေပး ရေအာင္ၿပန္မယ္။ မင္းတုိ႔ သရဲ ေၿခာက္ရဲေၿခာက္ၾကည့္ ငါ့ညီေတြကုိ အဲဒီသရဲ အပုိင္းပုိင္း ၿပတ္ေအာင္ခုတ္ပစ္မယ္ကြ ဒါနဲ႔က်ေနာ္တုိ႔ ဘက္လွည့္ၿပီး မင္းတုိ႔ မေၾကာက္နဲ႔ ငါရွိတယ္ ၿပီးေတာ့ တုိ႔က ေလးေယာက္ကြ အားလုံး တုတ္နဲ႔ ဓါးပါတယ္ လမ္းမွာလဲခဲေပါတယ္ ဘာေၾကာက္စရာရွိလဲ။ မေၾကာက္ဘူး မဟုတ္လား ဆုိၿပီး ေမးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ညီအကုိ မွာသရဲဆုိတဲ့ အသံၾကားကထဲက အမူးေပ်ာက္ရုံတင္ မဟုတ္ဘူး ေဇာေခြ်းေတာင္ ထြက္ေနၿပီဆုိေတာ့ သူ႕အေမးကုိ ပါးစပ္ကေတာင္ မထြက္ႏုိင္လုိ႔ ေခါင္းပဲညွိမ့္လုိက္ရတယ္ ဒါကုိ အကုိ၀မ္းကြဲက ပုိအားတက္သြားၿပီ သူ႕သူခ်င္းေတြ
ဘက္လွည့္ၿပီး ဟားဟားဟား..ေတြ႔တယ္ မဟုတ္လား ငါ့ညီေတြကုိ ငါတုိ႔အမ်ဳိးမွာ မင္းတုိ႔လုိ သရဲေဘာေၾကာင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္မွ မပါဘူးကြေၿပာရင္း ၿပန္ဖုိ႔စီစဥ္ၾကေရာဆုိပါေတာ့ ရြာကလူေတြကလဲ
သူတုိ႔ေစာ္ကားေမာ္ကားေၿပာလာေတာ့ ဘာမွ မေၿပာေတာ့ပဲ အကုိ၀မ္းကြဲ လုိခ်င္တာေတြ စီစဥ္ေပးေပါ့ ၿမင္း
လွည္းကုိေတာ့ ေနာက္ေန႔မွ လာယူမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ရြာခံေတြကလဲ ေကာင္းပါတယ္ ရြာထိပ္ အထိ လုိက္ပုိ႔ပါတယ္။
ဒီလုိနဲ႔ အကုိ၀မ္းကြဲက ေရွ႕ဆုံးက က်ေနာ္တုိ႔ ညီအကုိက အလယ္က ေယာက္ဖ၀မ္းကြဲက ေနာက္ဆုံးကေပါ့။
ဒီလုိနဲ႔ ခ်ီတက္လာတာ သၤခ်ဳိင္းအစပ္နားေရာက္လာတယ္ဗ် က်ေနာ္တုိ႔က ရြာအထြက္ကထဲက ဘာစကားမွ
မေၿပာပဲ အားလုံး အေတြကုိယ္စီနဲ႔ ၿငိမ္ရင္း လမ္းေလွ်ာက္လာၾကတာဆုိေတာ့ သၤခ်ဳိင္းနားေရာက္ေတာ့ ပုိၿငိမ္
ကုန္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ ဒီလုိနဲ႔ သၤခ်ဳိင္းကုိၿဖတ္ၿပီး သၤခ်ဳိင္းအထြက္မွာ ေယာက္ဖ၀မ္းကြဲကေနၿပီး ဟာ.................
အသံၾကားေတာ့ က်န္သူအားလုံးက ဘာလဲဟဆုိၿပီးေမးတာေပါ့ ဒီေတာ့ ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး ဇီးကြက္လားမသိ
ဘူး ထပ်ံတာေတြ႔မိလားလုိ႔ အဲဒါေၾကာင့္ပါ။ သၤခ်ဳိင္းထဲ ၿဖတ္ေလွ်ာက္ခ်ိန္တေလွ်ာက္လုံး က်ေနာ္တုိ႔ ညီအကုိမွာ ဘုရားစာေတြ စိတ္ထဲၾကိတ္ဆုိၿပီး တေယာက္လက္ တေယာက္ က်စ္က်စ္ ဆုပ္ထားၾကတာ ၾကာလာေတာ့ ေခြ်းေစးေတြေတာင္ ထြက္လုိ႔ ဒီလုိနဲ႔ သၤခ်ဳိင္းအထြက္ အေတာ္ေလးေရာက္မွ ေယာက္ဖ၀မ္းကြဲက တေခါက္လွည့္ၾကည့္ၿပန္ေရာ အဲဒီမွာ တေခါက္ထပ္ၿပီး ဟာကနဲ ေအာ္ၿပန္ေရာ ဒီေခါက္က အသံပုိ္က်ယ္တယ္ဗ် ဒါနဲ႔က်န္တဲ့သုံးေယာက္ လွည့္ၾကည့္လုိက္ခ်ိန္မွာ ၿဗံဳးဆုိ လမ္းေဘး လယ္ကြက္ထဲကေနၿပီး ၿဖဴၿဖဴၾကီး တခုကုန္းထလာသလုိ ေလးေယာက္လုံး ၿမင္လုိက္တယ္ဗ် အဲလုိၾကည့္ေနရင္း အဲဒီၿဖဴၿဖဴၾကီးက လက္ၾကီးဆန္႔ အူး... ၀ါး... အား....လုိ႔ေအာ္ရင္း ေၿပးလာတာေပါ့ အသံကလဲ တကယ္ကုိ ေၾကာက္စရာၾကီးပါ တသက္နဲ႔တကုိယ္ အဲလုိ အသံမ်ဳိး တခါမွကုိ မၾကားဖူးပါဘူး က်န္တဲ့သူေတာ့ မသိဘူး က်ေနာ္ကေတာ့ ဆံပင္ေတြေထာင္ၿပီး ေခါင္းဆုိတာ ပုတ္ေလာက္ကုိၾကီးသြားေပါ့ ၾကက္သီးထတာမ်ားဗ်ာ လက္မွာစူးေတြလာစုိက္ ထားသလုိပဲ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အနားမွာ ဖတ္ဖတ္ဖတ္ ဆုိတဲ့ ေၿခသံၾကားလုိ႔ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ ဘယ့္နဲ႔ဗ်ာ ခုနက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ့ သူရဲေကာင္းၾကီးၿဖစ္တဲ့ အကုိ၀မ္းကြဲေလ ေၿပးတာမွ ေၿခဖ၀ါနဲ႔တင္ပါး တသားထဲက်ရုံမကဘူး ဖုန္ေတြဆုိတာ တေထာင္းေထာင္းကုိ ထတာဗ်ာ ဒီေတာ့ က်န္တဲ့ သုံးေယာက္လဲ မတုိင္ပင္ပဲ ေၿပးၾကတာေပါ့ က်ေနာ့္အကုိဆုိ အေမေရဆိုၿပီး ငယ္သံနဲ႔ ေအာ္ၿပီၤး ေၿပးတာေပါ့ က်ေနာ္ကေတာ့ အသံေတာင္ မထြက္ႏုိင္ဘူး၊ ေယာက္ဖ၀မ္းကြဲဆုိ ဘာေတြေအာ္မွန္းကုိ
မသိတာဗ်။
ဒီလုိနဲ႔ ေပ်ာ္ဘြယ္ၿမိဳ႕ထဲ အရင္ေရာက္သူကေတာ့ အကုိ၀မ္းကြဲ ဒုတိယကေတာ့ အကုိ၊တတိယက
ေယာက္ဖ၊ က်ေနာ္ကေတာ့ ေနာက္ဆုံးေပါ့ အဲဒီတုန္းကဆုိ ေမာလုိ႔ ေမာရမွန္းမသိဘူးဗ်ာ ေၿပးလုိက္တာ အိမ္အထိပဲ ဆုိပါေတာ့ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အားလုံးက ၀ုိင္းေမတာေပါ့ ဘာၿဖစ္လာတာလဲ၊ ၿမင္းလွည္းေရာ ဘယ္မွာလဲ ဆုိၿပီး အစုံေမးတာေပါ့ က်ေနာ္တုိ႔မွာ အေမာဆုိ႔ေနလုိ႔ ေတာ္ရုံနဲ႔ မေၿဖႏုိင္ဘူး အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ........အူး... ၀ါး... အား... အု.. အီး နဲ႔ ထပ္ၾကားရၿပန္ေရာဗ်ဳိ႕ ဒီအသံလဲၾကားေရာ အကုိ၀မ္းကြဲဆုိတာ ေအာင္မေလးဗ် အိမ္အထိ လုိက္လာတယ္ဗ် ကယ္ၾကပါဦးဆုိၿပီး ခ်ဳံးပြဲခ်ငုိေရာဗ်ဳိ႕ က်ေနာ္တုိ႔ဆုိတာလဲ ေၾကာက္တာမွ တုန္ေနတာေပါ့ အကုိဆုိရင္ အေမာဆုိ႔ေနရတဲ့ အထဲ ဒီအသံထပ္ၾကားေတာ့ မ်က္ၿဖဴပါလန္သြားေရာဗ်။ဒါနဲ႔ လူၾကီးေတြ အိမ္ေရွ႕ထြက္ၾကည့္ေတာ့မွ ဘာၿဖစ္တယ္ထင္သလဲ စာဖတ္ပရိတ္ၾကီးေရ... ၿဖစ္ပုံေၿပာၿပရရင္ေတာ့ ကုိယ့္ေပါင္ကုိယ္လွန္ေထာင္းတဲ့ အၿဖစ္လုိပါပဲဗ်ာ။
ၿဖစ္ပုံက ဒီလုိဗ် အဲဒီညက ရပ္ကြက္ထဲက ေရႊအက က်ေနာ္တုိ႔ ထန္းရည္သြားေသာက္တဲ့ ရြာကုိ သူ႕အေမက
စာတေစာင္နဲ႔ အေၾကြးေတာင္းခုိင္းလုိက္တာမွာ သူ႕ခမ်ာ သၤခ်ဳိင္း ကုိလဲမၿဖတ္ရဲေတာ့ လမ္းသြားလမ္းလာ လူၾကံဳကုိေစာင့္ေနတာေပါ့ ဒီလုိနဲ႔ ညကနက္မွန္း မသိနက္လာတာေပါ့ ဒီေတာ့ၿပန္မယ္လုပ္ေတာ့ သၤခ်ဳိင္းကုိ ၿဖတ္လာတဲ့ လူေလးေယာက္ကုိ ေတြ႔ပါသတဲ့ လက္ထဲမွာလဲ မဲမဲနဲ႔ဆုိေတာ့ လူဆုိးလား လူေကာင္းလား မသိတာနဲ႔ လယ္ကန္သင္းေဘးမွာ ေၿပး၀ပ္ေနလုိက္ပါသတဲ့ ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ၿဖတ္သြားတဲ့ အထိ ဘယ္သူေတြမွန္း မသိေသးပါဘူးတဲ့၊ အေတာ္လွမ္းလွမ္းေရာက္လုိ႔ စကားသံၾကားေတာ့မွ က်ေနာ္တုိ႔မွန္း သိတာပါတဲ့ အဲဒါသူတုိ႔ကုိ ႏွဳတ္ဆက္မလုိ႔ ၀ပ္ေနရာက ထၿပီး လွမ္းေအာ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ေၿပးၾကပါေရာတဲ့ အဲဒီမွာ သူကလဲ သရဲေၿခာက္တယ္ထင္ၿပီး သူ႕ကုိေစာင့္ဖုိ႔လွမ္းေအာ္ပါတယ္တဲ့ ဒါေပမဲ့ တေယာက္မွ သူ႕ကုိ မေစာင့္ၾကပါဘူးတဲ့။
ဒါပါပဲ ခုလုိသိတာလဲ ေရႊအက ပါးစပ္ကေရာ ေၿခဟန္လက္ဟန္နဲ႔ ဘၾကီး အေဖ့အကုိ ကုိေၿပာၿပလုိ႔ ဘၾကီးတဆင့္ၿပန္သိရေတာ့မွပဲ ရယ္ႏုိင္ၿပံဳးႏုိင္ပါေတာ့တယ္ဗ်ာ။ ဒီလုိနဲ႔ ဘၾကီးဟာ က်ေနာ္တုိ႔ ဘာေတြလုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာေရာေရႊအေၿပာတာေရာ အားလုံး ၾကားၿပီးေတာ့ အကုိ၀မ္းကြဲ သူရဲေကာင္းၾကီးကုိ ဆုခ်မယ္ဆုိၿပီး တံၿမက္စည္းနဲ႔လုိက္ရုိက္တာ သူ႕ခမ်ာ ေနာက္တေခါက္ ထပ္ေၿပးလုိက္ရပါေရာလားဗ်ာ။
Tuesday, January 27, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
31 Response to ညမဖတ္ရ
ဟီးး ဟီးး .... ျဖစ္ရေလ... တစ္ကယ္မွတ္လို႕.... ေၾကာက္ေတာ့ေၾကာက္စရာၾကီး.
ကိုအိမ္ေကာ သရဲေၾကာက္တာဘဲလာ???
ေၾကာက္စရာ ကိုအိမ္ရယ္.
ေျပးရတာေတာ္ေတာ္ေမာမွာေပါ့..
တကယ္ရင္တြတုန္သြားတယ္...။
ၿပီးမွ ရယ္ရတယ္...
ညမဖတ္ရ ဆိုလို႕မဖတ္လိုက္ဘူး၊ အိမ္သီခ်င္းပဲနားေထာင္သြားတယ္။
ေၾသာ္ သရဲအေၾကာင္းလား
အားတင္းျပီးဖတ္သြားတယ္
း(
ဒီညသရဲအေၾကာင္းအိမ္မက္ရရင္ အဲဒါအိမ္ေၾကာင့္
ဟြန္ ့
အင္းကြ်န္ေတာ္လည္းသရဲေၾကာက္တယ္ဗ်ာ။ ကုိအိမ္လည္းသရဲေၾကာက္တယ္လားဗ်ာ။
ဟား ဟား အကုိေရ ေတာ္ေတာ္ကုိ လန္႕သြားတယ္ ျပီးမွ ရယ္ေနရေကာ တကယ္ ၾကံဳရတဲ့လူကေတာ့ အဲ့ဒီခ်ိန္ကို ျပန္ေတြးျပီး လန္႕ေနမွာေနာ့္
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ညမွာဖတ္မိသြားျပီ အကိုအိမ္ရ
ဘီလိုလုပ္ရပါ့ေနာ္
ဖတ္ရင္းနဲ႔ တထိတ္ထိတ္ ...
အသံၾကီးကေၾကာက္စရာၾကီး
အဲ့ေနရာမွာသာ ပုလဲဆို ... ( ဘီေတာ့မွမဟုတ္ပါေစႏွင့္ )
အာဟာ.... ေတာ္ေသးတယ္ .. ကုိ ေရႊ အ ကအိမ္ထိ ပါလာ လုိ ့... ႏုိ ့မို ့ဆုိ ကိုယ့္ လူ ခု ထိ သိ ဦးမွာမဟုတ္ဘူးေနာ္... ဘၾကီး ကလည္း သူ ့စကားနားလည္ လို ့...သာေပ့ါဗ်ာ...ဟားဟား .. ကိုအိမ္ တုိ ့ကေတာ ့လုပ္ခ် လိုက္ ျပီ ..။
စဖတ္တုန္းက သရဲ ရွိလုိ႔လားေပါ့။ ဆုံးေတာ့မွ အေရွ႕ကေျပးတဲ့ ၃ ေယာက္ နဲ႔ အမီလုိက္တဲ့ ၁ ေယာက္ကုိ မ်က္စိထဲျမင္ၿပီး ရီလုိက္ရတာ။ ေယာက်ာ္းဘသား...
ကိုအိမ္ကလဲ တကယ္လားလို႕
ဖတ္ရင္း လန္႕ေနတာ ေနာက္မွ
ရီရတယ္ ေနာက္ဆံုး ကုိအိမ္ပိုစ့္က
ရီတာနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္တယ္
ေဟ့လူတယ္ေကာင္းပါလား
လုပ္ဦး..
သတိၱ အလြန္ေကာင္းေသာ အိမ္ကို လာေရာက္ ဂုဏ္ျပဳသြားပါေၾကာင္း
ဟတ္ဟတ္.. တကယ္ၾကိးလားလို႔ ဖတ္ျပီးလန္႔ေနတာ.
အယ္..တကယ္ရိွတယ္ေနာ္လို႔ေတာင္ ေတြးလိုက္မိေသး။
ေနာက္မွ.. အြန္..လို႔ျဖစ္ရတယ္. ။ ( ျဖစ္ပံု..ျဖစ္ပံု အိမ္တို႔မ်ားျဖစ္လိုက္ရင္
အဆန္းၾကီးပဲ။)
ဟီဟိ ေရႊအ က ကိုၾကီးအိမ္ ကိုၿမင္ပီး မ်က္ၿဖဴေတြဘာေတြ စိုက္မသြားဘူးလားဂ် ... ။ ဟီဟိ :P
ဒဂယ္ ေၿပာတာ ဒီပို႔စ္ ဖတ္ပီး အင္တာနက္ဆိုင္ထဲမွာ အခါ ၂၀ ေလာက္ရယ္လိုက္ရတယ္ဗ်ိဳ႕႕႕႕႕႕႕႕ ။
ဟီဟီ......
ေဟး...ဒါမွ တို႕ ကိုအိမ္ၾကီး.... :D
မ်က္စိ တစ္ဖက္မွိတ္ ဖတ္ျပီး ႏွစ္ဖက္မွိတ္တဲ့ အထိ ရီသြားတယ္။ ဟားး .. ။ ေကာင္း၏..။
ေအာင္မေလး ေၾကာက္သြားတာပဲ
ဟဲ ဟဲ ဟဲ
ေျပးရလို႔ ေမာသြားတဲ့အသံ
ပုိ႔စ္ေလးကုိေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ ဖတ္သြားတယ္။
ေရးသားခ်က္ေတြ ခံစားလို႔ေကာင္းတယ္။
ဆက္ေရးပါအုန္း အားေပးေနပါမယ္။
ေလးစားလ်က္ .. ..
၀င္းေဇာ္
တစ္ကယ္ျဖစ္ရပ္မွန္ဆိုတာထက္ အစအဆံုး မၿငီးေအာင္ ဆြဲေခၚသြားတဲ့
အေရအသားကို သေဘာက်တယ္ဗ်ာ ။ အားေပးလ်က္ပါ ။ အခ်ိန္ခ်ိဳ႕တဲ့လို႔
မေရာက္ျဖစ္တာဗ်ာ ။ အားတဲ့အခါက် ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္လာခဲ့မယ္ ။ ပို႔စ္တင္ႏိုင္ဖို႔သာ ျပင္ေပေတာ့ :P အေဟးေဟး
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ
ျဖစ္ရေလ ကိုအိမ္ရယ္ သူ(ေရႊအ) နဲ႕က်မွ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ဗ်ာ
ရယ္လိုက္ရတာ ခြက္ခြက္လန္ေရာဗ်ိ ဳ ့ ။ လန္ ့ေသမသြားတာ ကံေကာင္း ။ :P
ဖတ္ရတာ အသက္၀င္တယ္ ။ ေကာင္းတယ္ဗ် ။ :)
မေန႔တံုးကတည္းက ဖတ္မလို႔...
ညမဖတ္ရဆိုလို႔ ညေနေစာင္းေနၿပီဆိုၿပီး လွည့္ျပန္သြားတာ...
လက္စသတ္ေတာ႔ ဒီလိုကိုး...
ဇာတ္လမ္းက ကိုအိမ္ပဲ... :)
ဟဟ... ကိုအိမ္ေရ .. ပို႔စ္ကိုဖတ္ရင္း ဆြဲေဆာင္မႈ အားေကာင္းေတာ့
ဖတ္ရင္း .. ကၽြန္ေတာ္လည္း ေပ်ာ္ဘြယ္ မိတၳီလာမွာ ေနဖူးေတာ့ ျဖစ္ရပ္ကို ေတြးၾကည့္ဖတ္ရင္း ျဖစ္ႏိုင္တာကိုး ... အဲလိုနဲ႔ ေနာက္မွပဲ အျဖစ္အပ်က္ကို သိလို႔ သက္ျပင္းခ်ရင္း ေကာင္းခ်ီးေပးသြားတယ္ .. အေရးအသားကေတာ့ တစ္ကယ္ေကာင္းသလို ေၾကာက္တတ္တဲ့ ကိုအိမ္ရယ္လို႔ .. ဟဟ
ရီလည္း ရီရတယ္ဗ်ိဳ႕ ..။
ဟ ဟ ... ျဖစ္ရေလေနာ္ .... ဖတ္လို႔ေကာင္းသလို အိမ္သီခ်င္းေလးကလဲ နားေထာင္လို႕အလြန္ေကာင္းေၾကာင္းပါ ....
ဖစ္မွ ဖစ္ရေလ..ေတာ္
ဟာ ခက္ၿပီ။ ညမွအားတာကို ညမဖတ္ရဆိုေတာ့ ??? ကိုအိမ္ အေျခာက္ခံရေတာ့ ေတာ္ေတာ္လန္႔သြားမွာေနာ္ :) ။ သရဲေတြက ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ။
သာဓုပါဗ်ာ
သာဓု
သာဓု......
အာ...ေၾကာက္သြားၿပီ...အိပ္ရဲေတာ့ဖူး...ဘီလို လုရမိလဲ...!!!!!။
ဟားဟားဟား.....
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေရႊအ ခမ်ာ သနားပါတယ္ေနာ္
ေအာ္ေျပာခ်င္တာေတာင္ မရတဲ့အျဖစ္.....
တကယ့္ကို သူရဲေကာင္းေလးဦး ပါပဲ...။
Post a Comment
အခုလုိ တကူးတက လာေရာက္ ေ၀ဖန္၊ေၿမွာက္ပင့္၊အားေပး၊အခြ်န္နဲ႔မ
အဲဒီထဲက တခုတခုနဲ႔ လာေရာက္ေရးသားသည္ကုိ အထူးစပါယ္ရွယ္
၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ရပါေၾကာင္း