ဆက္လက္ ဖတ္ရူ အားေပးၾကပါဦး............။
....................................................................................................................................
စကၠဴၿဖဴေပၚလစီေၾကာင့္ အေၿခအေနတင္းမာမွဳ ရွိေနရာ ယုတ္ေလ်ာ့ေစႏုိင္ဖုိ႔ အေသခ်ာဆုံး နည္းမွာ ထုိေပၚလစီကုိ ဖယ္ရွားစြန္႔ပစ္ဘုိ႔သာ ၿဖစ္ေနသည္။
........................................................................................................................
အတုိင္ပင္ခံ ေကာင္စီ၏ အၾကံေပးခ်က္ႏွင့္ ၿဗိတိသွ်အရာရွိၾကီးမ်ား၏ သေဘာထားမွာ ေအာင္ဆန္းကုိ ဖမ္းဆီးလုိက္ပါက အေၿခအေနသည္ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မွဳ တားဆီးႏုိင္ေပမည္ဟု အၾကံေပးၾကသည္။ သူလူထု စည္းေဝးပြဲတြင္ ေဟာၾကားခဲ့သည့္ အခ်က္မ်ားကပင္ အစုိးရကုိ ပုန္ကန္ရန္လွဳံ႕ေဆာ္မွဳၿဖင့္ ဖမ္းဆီးႏုိင္ေလာက္ေပၿပီ။ အကယ္၍ တရားခုံရုံးတင္၍ ဖမ္းၿခင္း မၿပဳလုိပါက ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား အၿဖစ္ႏွင့္ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားသင့္ေလသည္။၎ ေထာင္ထဲေရာက္သြား၍ တလၾကာလွ်င္ လူထုက၎ကုိ ေမ့သြားၾကေတာ့မည္ ၿဖစ္သည္။
ထုိစဥ္တြင္ အေၿခအေနက မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တမ်ဳိးေၿပာင္းလဲလာသည္။ အရာရွိမဟုတ္ေသာ ဗမာအမ်ဳိးသား ၃၅ ဦးကုိ ဘုရင္ခံတုိက္ရုိက္ ခန္႔အပ္သည့္ ဥပေဒၿပဳ ေကာင္စီအဖြဲ႕ကုိဖြဲ႕စည္းလိုက္သည္။ ထုိအဖြဲ႕သည္ ေဖဖဝါရီလ ၂၈ရက္ေန႔တြင္ အစည္းအေဝး က်င္းပ၍ ေကာင္စီဝင္မ်ားက ေဆြးေႏြးၾကရာ ဖဆပလ ကုိေဝဖန္ပုတ္ခတ္ၾကေလသည္။ သခင္ေဟာင္းတေယာက္ၿဖစ္သည့္ ထြန္းအုပ္ ကလည္း ေအာင္းဆန္းအား လူသတ္မွဳ က်ဳးလြန္ခဲ့သည္ဟု ထ၍စြပ္စြဲခဲ့ေလသည္။ ဂ်ပန္မ်ား ဝင္လာစဥ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ မိမိသည္ ဘီအုိင္ေအ တပ္မ်ားႏွင့္အတူ ဂ်ပန္တပ္မ်ားေနာက္မွ လုိ္က္ပါခဲ့ရာ သထုံၿမိဳ႕အနီး ရြာတရြာသုိ႔ ဆုိက္ေရာက္ လာခဲ့ၾကသည္ဟုဆုိသည္။ ထုိရြာသူၾကီးမွာ ကုလားတဦးၿဖစ္သည္။ ထုိရြာသူၾကီးသည္ ၿဗိတိသွ်မ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္ကာ ဂ်ပန္မ်ားအား ခုခံဆန္႔က်င္ရန္ ရြာသူ၊ရြာသားမ်ားအား လုွဳံ႕ေဆာ္ေနပါသည္ဟု စြပ္စြဲခဲ့ၾကေလသည္။ ထုိအခါတြင္ ေအာင္ဆန္းက သဘာပတိလုပ္သည့္ စစ္ခုံရုံးၿဖင့္ ထုိရြာသူၾကီးအား စစ္ေဆးကာ ေသဒဏ္ေပးလုိက္ေလသည္။ ထုိရြာသူၾကီးအား ေအာင္ဆန္းကုိယ္တုိင္က ဓားၿဖင့္ခုတ္သတ္ေသာ္လည္း ပြဲခ်င္းၿပီး မေသသၿဖင့္ တပ္သားတေယာက္အား အေသသတ္ရန္ အမိန္႔ေပးခဲ့ေလသည္။ ထုိကား လူသတ္မွဳၿဖစ္ရာ ေအာင္ဆန္းအား ဖမ္းသင့္ပါသည္ဟု ထြန္းအုပ္က ဆုိေလသည္။ ထုိစဥ္က အၿပစ္မ်ားတြင္ မိမိမွာ မ်က္ၿမင္ သက္ေသၿဖစ္ရာ ေအာင္ဆန္းအား တရားစီရင္သည့္အခါတြင္ အစုိးရသက္ေသ လုိက္ပါမည္ဟုလည္း ၎က ကတိေပးေလသည္။ ထုိ ထိန္႔လန္႔ဖြယ္ရာ စြပ္စြဲခ်က္သတင္းမွာ ရန္ကုန္သတင္းစာမ်ားႏွင့္ လန္ဒန္သတင္းစာမ်ားသုိ႔ပါ ေရာက္ရွိလာၾကေလသည္။ သုိ႔ရာတြင္အစုိးရမွာ ထုိကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပုလိပ္အဖြဲ႔အား စုံစမ္းစစ္ေဆးရန္ အမိန္႔ေပးလုိက္ၿပီး ေအာင္ဆန္းအား ဖမ္းသင့္၊ မဖမ္းသင့္ကုိလဲ ဗမာၿပည္ဆုိင္ရာ အတြင္ဝန္ၾကီးထံ သံၾကိဳးရုိက္ ညႊန္ၾကားခ်က္ကုိ ေဒၚမန္စမစ္က ေတာင္းခံလုိက္ေလသည္။ အတြင္းဝန္ၾကီးကလဲ ထြန္းအုပ္ကုိယ္တုိင္မွာလည္း သိပ္ယုံၾကည္ရသူမဟုတ္ဘဲ ဂ်ပန္ေခတ္က သူသည္လည္း ထုိသုိ႔ အၾကမ္းဖက္ သတ္ၿဖတ္မွဳ ကိစၥမ်ား ပါဝင္ခဲ့သည္ဟု ယူဆစရာ ရွိေၾကာင္း ေၿပာၾကားၿပီး ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း မဖမ္းသင့္ေၾကာင္း ထြန္းအုပ္ ကုိယ္တုိင္က တရားဥပေဒကုိ ေလးစားသည္ထက္ ႏုိင္ငံေရး အၿမတ္ထုတ္လုိသၿဖင့္သာ ထုိသုိ႔ စြပ္စြဲၿခင္း ၿဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေၿဖၾကားလုိက္ေလသည္။
ဘုရင္ခံေဒၚမန္စမ္သည္ ေနာက္တေန႔တြင္ ေအာင္ဆန္းအား လာေတြ႔ပါရန္ ဖိတ္ၾကားလုိက္ေလသည္။ ေအာင္ဆန္းကလည္း ထုိကိစၥ အတြက္ မိမိအလုံးစုံ တာဝန္ယူပါသည္ဟု ေၿပာၿပေပသည္။ ေဒၚမန္စမစ္မွာ ေအာင္ဆန္း၏ သတိၱကုိ မခ်ီးမြမ္းဘဲ မေနႏိုင္ခဲ့ေခ်။ သုိ႔ရာတြင္ တရားဥပေဒအရေတာ့ ေအာင္ဆန္း၏ ရွင္းလင္းခ်က္ဝင္မွာ တရားဝင္မေနေခ်။ စစ္ခုံရုံးမွာ တရားမဝင္ရာ လူသတ္မွဳသာ ၿဖစ္ေနသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ တရားဥပေဒအရ စစ္ေဆး အစီရင္ခံမည့္ အေရးမွာ ဘယ္လုိမွ အကာအကြယ္ရွိမေနရေတာ့ေခ်။
ဘုရင္ခံသည္ ဘယ္လုိမွ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ရာ ၿဗိတိသွ် အစုိးရထံသုိ႔ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား ၿပည့္စုံစြာ တင္ၿပလ်က္ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ကုိ ေတာင္းခံလုိက္ေလသည္။ ေနာက္ရက္သတၱပတ္ ၂ပတ္ အၾကာ ၿဗိတိသွ် အစုိးရမွ ေအာင္ဆန္းအား ဖမ္းဆီးရန္ သံၾကိဳးစာသည္ ေဒၚမန္စမစ္ထံသုိ႔ ေရာက္လာေလသည္။ ထုိအခါ ပုလိပ္မင္းၾကီးအား ညႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္းလုိက္နာရန္ အမိန္႔ေပးလုိက္ေလသည္။ ဝရမ္းထုတ္ၿပီး လူတေယာက္ကုိ ေစလႊတ္စဥ္မွာပင္ ၿဗိတိသွ် အစုိးရထံမွ ဒုတိယ ညႊန္ၾကားခ်က္ သံၾကိဳးစာ ေရာက္ရွိလာၿပန္သည္။ ထုိစာမွာ ပဠမ ညႊန္ၾကားခ်က္ကုိ ပယ္ဖ်က္၍ ေနာက္ထပ္ ညႊန္ၾကားခ်က္ မရမၿခင္း မဖမ္းရဟု ပါရွိေလသည္။ ဝရမ္းစာႏွင့္သြားသူကုိ မီရုံကေလး ၿပန္ေခၚႏုိင္ခဲ့ေလသည္။
ထုိသုိ႔ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့သည္ကုိ ေအာင္ဆန္းမွ သိရွိသြားခဲ့ၿပီး သူ႕အား မဖမ္းရဲဟု ေကာက္ခ်က္ခ်ကာ ၾကီးက်ယ္ေသာ သပိတ္မ်ားကုိေမွာက္ေလသည္။ လူထုၾကီးအား အခြန္မေပးေရး၊ လူထုႏွင့္ခ်ီ၍အာဏာဖီဆန္မွဳ၊ စည္းရုံး လွံဳ႕ေဆာ္ၿခင္းမ်ား ၿပဳလုပ္ခဲ့ေလသည္။ ၎၏ၾသဇာ အရွိန္မွာလည္း အစုိးရဠာနမ်ားႏွင့္ ပုလိပ္အမွဳထမ္းမ်ားထဲသုိ႔ပင္ ထုိးေဖာက္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာေလသည္။ ထုိ႔ၿပင္ ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္ လႊတ္ေတာ္ အတြင္းဠ္ ပင္ရွိလာၾကေလသည္။
.................................................................................................
ေမလ၂၇ရက္ေန႔တြင္ကား ေဒၚမန္စမစ္မွာ ရုတ္တရက္ ဝမ္းကုိ္က္ေရာဂါစြဲကပ္လာေတာ့သည္။ ထုိေရာဂါကုိ သူမၾကာ ခဏ ခံစားခဲ့ရသည္။ ယခုအၾကိမ္တြင္ေတာ့ အေတာ္ ဆုိးဝါးလွသည္။ ဆရာဝန္မ်ားက ၎အား လန္ဒန္သုိ႔ ေလယာဥ္ႏွင့္ မၿပန္ဘဲ သေဘၤာႏွင့္ ၿပန္ရန္ ေနာက္တခါ အာရွ အေရွ႕ဘက္သုိ႔ ထပ္မလာေတာ့ရန္ မွာၾကားလုိက္ေပသည္။ ထုိအခါေဒၚမန္စမစ္သည္ ဗမာၿပည္မွ မထြက္ခြာမီ ဇြန္လ ၁၁ရက္ေန႔တြင္ ႏုိက္ အားတာဝန္မ်ားလႊဲေပးၿပီး ဗမာၿပည္ အေၿခအေနႏွင့္ ေအာင္ဆန္းအေပၚ ၎သုံးသပ္ခ်က္မ်ား ေပးခဲ့ေလသည္။ ေအာင္ဆန္းသည္ ဗမာၿပည္၏အမ်ားလက္ခံ ၾကည္ညုိေသာ အာဇာနည္ ၿဖစ္သည္။ ဗမာၿပည္တြင္ ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ အင္အား အမ်ားဆုံးလည္းၿဖစ္သည္။ ၎သည္ အင္းမတန္ ရုိးသား တည္ၾကည္သူတဦးၿဖစ္ၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ၿငိမ္ဝပ္ပိၿပားေရးကုိ လုိလားသူဟု ထင္ၿမင္ခ်က္ေပးခဲ့ေလသည္။
ေဒၚမန္စမစ္ သေဘၤာၿဖင့္ လန္ဒန္ၿပန္ေနစဥ္ ပင္လယ္အတြင္းဝယ္ ေမာင့္ဘက္တင္သည္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ေသနာပတိရာထူး အမွဳထမ္းၿခင္း ၿပီးဆုံး သၿဖင့္ လန္ဒန္သုိ႔ ေလယာဥ္ၿဖင့္ ဆုိက္ေရာက္လာေသာအခါ အက္တလီ သည္ ေမာင့္ဘက္တင္အား ေခၚယူေတြ႔ဆုံ၍ မည္သူသည္ ဗမာၿပည္ ဘုရင္ခံ လုပ္ရန္ သင့္ေတာ္မည္လဲဟု တုိင္ပင္ရာ ေမာင့္ဘက္တင္မွ ရန္႔စ္ အားေပးရန္ ႏွင့္ ၎သည္ ေအာင္ဆန္း အားလည္း ေကာင္းေကာင္းသိေလသည္။ ၎တုိ႔ႏွစ္ေယာက္သည္ တေယာက္ကုိ တေယာက္ အၿပန္အလွန္လဲ ေလးစားၾကသည္ဟု ဆုိသၿဖင့္ အက္တလီမွ ရန္႔စ္အား ဗမာၿပည္ဘုရင္ခံအၿဖစ္ ေစလႊတ္လုိက္ေလသည္။
....................................................................................................................
ၾဆာဟူးဘတ္ရန္႔စ္ သည္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ နားလည္မွဳ အရယူရမည္ဟု ညႊန္ၾကားခ်က္ ခံယူကာ ၾသဂုတ္လတြင္ ဗမာၿပည္သုိ႔ ထြက္ခြာလာခဲ့ေလသည္။
ေဒၚမန္စမစ္ လက္ထက္က အတုိင္ပင္ခံ ေကာင္စီကုိ ဖ်က္သိမ္းပစ္လုိက္ကာ ေအာင္ဆန္းသည္ ေကာင္စီသစ္တြင္ ဒုတိယဥကၠဠ ေနရာႏွင့္ ကာကြယ္ေရးဠာနကုိ ကုိင္လ်က္ ပါဝင္ၿပီး၊ ေပၚထြန္း၏ေနရာၿဖစ္သည့္ ၿပည္ထဲေရး ဠာနကုိ သခင္ၿမ၊ ေဒၚမန္စမစ္ မထြက္ခြာမီကေလးက ႏုိင္င့ံဝန္ထမ္းရာထူးမွ ႏွဳတ္ထြက္ခဲ့ၿပီး ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ပူးေပါင္းခဲ့သည့္ တင္ထြဋ္မွာ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ေနရာၿဖစ္သည့္ ဘ႑ာေရး ဠာနကုိ ယူခဲ့ေလသည္။ ဦးေစာကုိမူ တေနရာေပးခဲ့ရေလသည္။
၁၉၃၅ခု အက္ဥပေဒ ပုဒ္မ ၁၃၉ အရ ဗမာၿပည္ကုိ ၿဗိတိသွ်တုိ႔ ဆက္လက္အုပ္ခ်ဳပ္ေနေသာ္လည္း လက္ေတြ႔အားၿဖင့္မူ ၎တုိ႔၏ အာဏာကုိ ေကာင္စီအဖြဲ႔အား လႊဲေၿပာင္း ေပးလုိက္ၿပီ ၿဖစ္ေလသည္။ ထုိကာလအတြင္းမွာပင္ ဖဆပလ၏ ဦးေဏာက္ ဟု အသိအမွတ္ၿပဳခံရသည့္ သန္းထြန္း သည္ ဖဆပလမွ ခြဲထြက္သြားေလသည္။ သန္းထြန္းမွာ ကြန္ၿမဴနစ္ တေယာက္ ၿဖစ္ရကား ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဝါဒေရးအရ ကြဲလြဲခဲ့ေလသည္။
ႏုိဝင္ဘာ ၈ရက္ေန႔တြင္ ေကာင္စီအဖြဲ႔သည္ ဗမာၿပည္အား အခ်ဳပ္အၿခာ အာဏာပုိင္ လြတ္လပ္ေသာ သမတႏုိင္ငံအၿဖစ္ ထူေထာင္မည့္ အေၿခခံစည္းမ်ဥ္းဥပေဒ ေရးဆြဲရန္ မဆုိင္းမတြ ၿပဳလုပ္ေနသည္ဟု ထုတ္ၿပန္ေၾကၿငာလုိက္ေလသည္။
ဒီဇင္ဘာလ ၂၀ရက္ေန႔တြင္ အက္တလီ သည္ၿဗိတိသွ် ပါလီမန္အတြင္း၌ ၿဗိတိသွ် အစုိးရသည္ ဗမာေကာင္စီမွ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ သမတႏုိင္ငံထူေထာင္ေရး ကိစၥေဆြးေႏြးရန္ အသင့္ရွိေနပါၿပီဟု ေၾကၿငာကာ ထုိႏုိင္ငံသည္ ၿဗိတိသွ် အင္ပုိင္ယာ အတြင္းေနလုိလည္းေန၊ ထြက္ခြာလုိက ထြက္ခြာႏုိင္ပါသည္ဟုလည္း အသိေပးလုိက္ေလသည္။ ဝက္စ္မင္စတာ ဥပေဒအရ ဒုိမီနီယံ အဆင့္အတန္းပင္ မရွိေသးေသာ တုိင္းၿပည္သည္ သတမႏုိင္ငံအၿဖစ္ကုိ ၾကိဳတင္ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိေနေလၿပီ။ အက္တလီ၏ မိန္႔ခြန္းသည္ စကၠၿဖဴ ေပၚလစီအား စြန္႔လႊတ္လုိက္ေၾကာင္း ပဠမဦးဆုံးအၾကိမ္ လူသိရွင္ၾကား ေၾကၿငာလုိက္ၿခင္းပင္ ၿဖစ္ေလသည္။
.............................................................................................................................
၁၉၄၇ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ၇ရက္ေန႔တြင္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္အတူ သခင္ၿမ၊တင္ထြဋ္ႏွင့္ အၿခားေကာင္စီ လူၾကီးႏွစ္ေယာက္ တုိ႔သည္ လန္ဒန္သုိ႔ ေလယာဥ္ၿဖင့္ ထြက္ခြာသြားၾကေလသည္။ မ်ားမၾကာမီ ဦးေစာကလည္း လုိက္သြားေလသည္။ ေအာင္ဆန္းသည္ မထြက္ခြာမီ ဗမာၿပည္သူလူထုအား မွာသြားသည္ကား အေကာင္းဆုံးကုိ ေမွ်ာ္လင့္ကာ၊ အဆုိးဆုံးအတြက္ ၿပင္ဆင္ထားဘုိ႔ ပင္ၿဖစ္ေလသည္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၇ရက္ေန႔တြင္ ေအာင္ဆန္း၊အက္တလီ စာခ်ဳပ္ကုိ လက္မွတ္ေရးထုိးလုိက္ေလသည္။ ဦးေစာ တေယာက္ကေတာ့ သေဘာ မတူခဲ့ေခ်။ ဦးေစာကန္႔ကြက္ၿခင္းသည္ ဗမာၿပည္၌ အထင္အၿမင္ မွားေစရန္ႏွင့္ ေအာင္ဆန္းမွတဆင့္ ၿပႆာနာ အေၿဖရမွဳကုိဖ်က္ဆီးရန္နည္း ပိရိယာယ္ လုပ္ၿခင္းၿဖစ္ဟန္ ရွိေပသည္။ ၎သည္ ႏုိင္ငံ အၾကိဳးထက္ မိမိအၾကိဳး ၾကည့္သူဟု ၿပစ္တင္ရွဳံ႕ခ်ၿခင္း ခံခဲ့ရေလသည္။ ထုိ႔ၿပင္ လြန္ခဲ့သည့္ ၄လ ေလာက္က ေအာင္ဆန္း၏ ေနာက္လုိက္မ်ားဟု ၎က စြပ္စြဲခဲ့ေသာ လက္နက္ကုိင္တစုက ၎အား ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္ခဲ့သၿဖင့္ မ်က္လုံးတဖက္ပ်က္ခဲ့ရၿခင္း အတြက္ လက္စားေၿခၿခင္းလည္း ၿဖစ္ဟန္ရွိေပသည္။
ေနာက္တေန႔တြင္ တင္ထြဋ္မွ စာေရးသူအား(ေမာရစ္ေကာလစ္) သူတုိ႔ တည္းခုိရာ ေဒၚခ်က္စတာ ေဟာ္တယ္သုိ႔ လာလည္ရန္ ဖိတ္ၾကားလုိက္ေလသည္။ ၎တုိ႔ႏွင့္ စကားအနည္းငယ္ေၿပာၿပီး ေအာင္ဆန္းနွင့္ မိတ္ဆက္ေပးလုိက္ပါသည္။ ေအာင္ဆန္းသည္ ၁၈၈၅ ခုႏွစ္၌ ဆုံးရွဳံးခဲ့ေသာ အခ်ဳပ္အၿခာ အာဏာကုိ ၿပန္လည္အရယူ ေပးႏုိင္ခဲ့သည့္ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ႏွင့္မတူပါေခ်။ ၎၏ အမူအရာမွာ တုံးတိတိႏွင့္ ရွက္ေၾကာက္မွဳလည္း ေဖာ္ၿပေနပါသည္။စိတ္တြင္းဝယ္ တစုံတခုေသာ လွဳပ္ရွားမွဳၾကီး တရပ္ကုိခံစားေနရဟန္ ရွိေနပါသည္။ ၎သည္ မိမိ၏ ၾကိဳးစားခ်က္ ေအာင္ၿမင္မွဳကုိ အံ့အား သင့္ေနမိေၾကာင္းေၿပာၿပပါသည္။ သုိ႔ရာတြင္ မိမိတုိင္းၿပည္ ၿပန္ေသာအခါ မိမိ လက္မွတ္ေရးထုိးခဲ့သည့္ စာခ်ဳပ္သည္ မိမိတုိ႔ အအမ်ဳိးသားမ်ား လုိခ်င္ေတာင့္တေနေသာ လြတ္လပ္ေရး အစစ္ၿဖစ္သည္ဟု ယုံၾကည္လက္ခံေစရန္ မိမိၾကိဳးစားရဦးမည္ဟုလည္း ေၿပာၿပေပသည္။
ကြ်ႏု္ပ္သည္(ေမာရစ္ေကာလစ္) ေအာင္ဆန္းအား ၊ၿဗိတိသွ် ဓနသဟာ အတြင္းဆက္လက္ေနထုိင္ ပါမည္လားဟု ေမးၿပန္းရာ ေအာင္ဆန္းက သူ႕အေနႏွင့္ ဓနသဟာယ အထဲ၌ ဆက္ေနရၿခင္း အက်ဳိးကုိ ေတြ႔ၿမင္ႏုိင္ေသာ္လည္း မိမိ၏ၿပည္သူၿပည္သားမ်ားကေတာ့ ဓနသဟာယမွ ခြဲထြက္သြားၾကဘုိ႔ လုိလားခ်င္၊ လုိလားလိမ့္မည္ဟု ၿပန္ေၿဖပါသည္။
ဇန္နဝါရီလ ၂၉ရက္ေန႔တြင္ ေဒၚခ်က္စတာ ေဟာ္တယ္၌ လန္ဒန္မွ သံအမတ္ၾကီးမ်ားႏွင့္ ပါလီမန္ အမတ္မ်ား တက္ေရာက္လာေသာ ဧည့္ခံပြဲၾကီး တခုကုိ က်င္းပေလသည္။ အဂၤလန္ ကုိတခါမွမေရာက္ဘူးဘဲ၊ ဗမာၿပည္တြင္း ဆက္ဆံေပါင္းသင္းမွဳ ဓေလ့ ထုံးစံထက္ပုိ၍ အေတြ႔အၾကံဳ မရွိေသာ ထုိလူရြယ္ကေလးသည္ တည္တည္ၾကည္ၾကည္ ေဖၚေရြေသာ မ်က္ႏွာၿဖင့္ ဧည့္သည္ေတာ္ၾကီးမ်ားအား ၾကိဳဆုိ လက္ခံခဲ့ပုံမွာ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းခဲ့ေလသည္။ ေမဂ်ာဂ်င္နရယ္ ယူနီေဖာင္းကုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္ထားသည့္ ေအာင္ဆန္းအား ႏိုင္ငံၿခား သံအမတ္မ်ားသည္ စိတ္ဝင္တစားပင္ အကဲခတ္ၾကည့္ရူခဲ့ၾကေလသည္။ ထုိလူငယ္ကား ၿဗိတိသွ် အင္ပုိုင္ယာ အတြင္းမွ မိမိ၏တုိင္းၿပည္ကုိ ေအာင္ၿမင္စြာ ဆြဲထုတ္ၿပန္ယူႏုိင္ခဲ့ေသာ အာရွတုိက္သားပင္ မဟုတ္ပါေခ်ေလာ။ ၎တုိ႔ အားလုံးကပင္ ေအာင္ဆန္းအား YOUR EXECELLENCY ဟု ဂုဏ္ၿပဳေခၚေဝၚၾကေလသည္။ ေအာင္ဆန္းသည္ ဧည့္ခံပြဲရွိ အၿခား ဗမာမ်ားအၾကားတြင္ အေၿပာင္ေၿမာက္ဆုံး လူတေယာက္ၿဖစ္ေနေတာ့သည္။ ယခင္က ခပ္တည္တည္ ေနခဲ့ေသာ သူ၏ ပုံစံသည္ အရည္ေပ်ာ္က်ကာ ရႊင္ရႊင္ပ်ပ်၊ ေဖၚေဖၚေရြေရြ ၿဖစ္ေနေပသည္။ ၎ အေနႏွင့္ မိမိသည္ အမ်ဳိးသားအာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္သာ မကေတာ့ ကမ္ဘာတြင္ ထင္ေပၚေသာ သူတဦး ၿဖစ္ေနၿပီဟူေသာ အခ်က္ကုိ ပဠမဦးဆုံး အၾကိမ္ သိၿမင္လာမိပုံရေလသည္။ သူ႕အား ေဘးကေန၍ အၿမဲတမ္းထိန္းေနတတ္ေသာ တင္ထြၮ္သည္ပင္ ယခုမူသူ႕အစား ဂုဏ္ယူေလးစားစြာႏွင့္ ပြဲထုတ္ၿပေနေတာ့သည္။
..............................................................................
ေဖဖဝရီလ ၁၉ရက္ေန႔တြင္ ေပၚထြန္း၊ ဘေမာ္ႏွင့္ဦးေစာတုိ႔ပါေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားေဟာင္းၾကီးတစုက ကြန္ဖရင့္ တခုက်င္းပကာ ေအာင္ဆန္းသည္ သစၥာေဖာက္လုိက္ၿပီဟု စြပ္စြဲၾကေလသည္။ ထုိအရာကား ေအာင္ဆန္း၏ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရးသမားေဟာင္းၾကီးမ်ားက အသိပညာ နည္းၾကေသာ လူမ်ားအား အထင္အၿမင္လြဲမွားေစၾကၿပီး ေအာင္ဆန္းအား ၿဖဳတ္ခ်ရန္ ေနာက္ဆုံး ၾကိဳးစားခ်က္ပင္ ၿဖစ္ေလေတာ့သည္။ လူၿပိန္း၊လူအ မ်ားကပင္ ေအာင္ဆန္းသည္ လန္ဒန္သုိ႔ ၃ပါတ္သြားေရာက္သည့္ အတြင္း ေအာင္ဆန္းသည္ မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် ၿဗိတိသွ် အလုိေတာ္ရိ တေယာက္ ၿဖစ္လာမွန္း ဘယ္လုိမွ မယုံၾကည့္ခဲ့ၾကေပ။ ဦးေစာသည္ ေကာင္စီအဖြဲ႔မွ ႏွဳတ္ထြက္လုိက္ေလသည္။ ထုိစဥ္ ကထည္းကပင္ ၎၏ အဓိကၿပိဳင္ဘက္ၾကီးအား တခါထည္း အေသအခ်ာ ဖယ္ရွားရန္ စတင္ ၾကံစည္ေနခ်င္ခဲ့ေပေတာ့မည္တည္း........................။
Posts
5 Response to ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏အားက်ဖြယ္၊ထူးၿခားခ်က္မ်ား ၂
ကိုအိမ္ဘယ္ကေန တကူးတကရွာထားတာလည္း ေတာ္၂ကို စံုတယ္ေနာ္
ေတာ္ေတာ္လည္း ရွာရွာေဖြေဖြ ေရးတတ္ပါ့...
အဲဒီေခတ္ အဂၤလိပ္အစိုးရကမွ လူလို နားလည္ေသးသလားပဲေနာ္။ ဗမာေတြအေပၚ ခ်တာေတာ့ ခ်တာေပါ့ေလ။ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္း ျငင္သာသလားေပါ့။
အကိုအိမ္ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ ဖတ္လိုက္ရတယ္ မသိတာေတြမ်ားေနတယ္ေလ
ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္ အကို
ဗဟုသုတ ရလို႕ပါ ခင္ဗ်ာ
အကို စာကို ဖတ္လည္းပီးေရာ ကြ်န္ေတာ္ ေမာလို႕ ဘီယာသြားေသာက္လိုက္တယ္ ဟိ
ဖတ္ရတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၿဗိတိသွ်ေခာတ္လူျဖစ္ခဲ့တဲ့သူလို႕ေတာင္ ထင္မွတ္မွာရပါတယ္ဗ်ာ
Post a Comment
အခုလုိ တကူးတက လာေရာက္ ေ၀ဖန္၊ေၿမွာက္ပင့္၊အားေပး၊အခြ်န္နဲ႔မ
အဲဒီထဲက တခုတခုနဲ႔ လာေရာက္ေရးသားသည္ကုိ အထူးစပါယ္ရွယ္
၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ရပါေၾကာင္း