ကြ်န္ေတာ္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတာေလး ေၿပာၿပမယ္။ နာမည္အရင္းကုိေတာ့ ထည့္မေရးဘူး။ ဘယ္ႏုိင္ငံမွာဆုိတာလဲ ထည့္မေၿပာေတာ့ပါဘူး။ ၿဖစ္ပုံက ဒီလုိပါ..........................................
ႏုိင္ငံတခုမွာ ၅ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ ၾကာခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္... လူတေယာက္ က်ေနာ့္ဖုန္းကုိ ဆက္သြယ္လာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ အေတာ္ပဲ အံ့ၾသသြားတယ္ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ဒီႏုိင္ငံမွာ ေရႊ အင္မတန္ရွားလုိ႔ပါပဲ။ သူဆက္သြယ္တဲ့အခ်ိန္က က်ေနာ္ အလုပ္မ်ားေနခ်ိန္မွာပါ။ ဒါနဲ႔ စကားေၿပာေတာ့ သူက အခုေတြ႔ခ်င္တယ္ ဆုိတာနဲ႔ အလုပ္ရွင္ကုိ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းဖား(ဖိလစ္ပင္း)တေယာက္ ဆုိင္ကယ္ အက္ဆီးဒန္႔ၿဖစ္လုိ႔ ေဆးရုံ သြားပါရေစ၊ ၿပီးေတာ့ လခထဲက ပုိက္ဆံ၁၀၀ ေလာက္လဲ ၾကိဳထုတ္သြားပါရေစလို႔ ခြင့္ေတာင္းၿပီး သူနဲ႔သြားေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ သူ႕အေၾကာင္း တိုတိုေၿပာရရင္ေတာ့ သူဟာ ခုလက္ရွိမွာ ေနရစရာ မရွိဘူး အာဖဂန္နစၥတန္ ေတြေနတဲ့ ေနရာမွာ အိပ္ယာမရွိ၊ ေခါင္းဦးမရွိ၊ ေစာင္မရွိပဲ လူ၁၀ေယာက္ ပူးပူးကပ္ကပ္ အိပ္ေနရတယ္၊ အာဖဂန္နစၥတန္ေတြ ေကြ်းတာစားၿပီး၊ သူတုိ႔ အလုပ္ဝုိင္းလုပ္ေပးေနရတယ္ လုိ႔ေၿပာၿပေတာ့ အေတာ္စိတ္မေကာင္း ၿဖစ္သြားတယ္၊ သူဟာ ဒီႏုိင္ငံကုိလဲ မထင္မွတ္ပဲ ေရာက္လာတာပါ။ သူ႕ရဲ့ရည္မွန္းခ်က္ႏုိင္ငံက အေမရိကန္ႏုိင္ငံပါ ဒါေပမဲ့ အေၾကာင္းမသင့္လုိ႔ ဒီႏုိင္ငံမွာပဲ ဂိတ္ဆုံးသြားတယ္ ဆုိပါစုိ႔။
ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္လဲ ပါလာတဲ့ ပုိက္ဆံထုတ္ေပးရင္း၊ အားေပးစကားေၿပာၿပီး အလုပ္ရွာေပးမယ္၊ ေနဖုိ႔ရွာေပးမယ္လုိ႔ ဂတိေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒါကလဲ ေရႊ၊ ေရႊၿခင္းမုိ႔ရယ္၊ ဒီမွာေရႊရွားတာရယ္ေၾကာင့္ ကူညီၿဖစ္တာပါ။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ေနတာ အလုပ္ရွင္ေပးထားတဲ့ အခန္းမွာဆုိေတာ့ သူ႕ကုိ ထားလုိ႔ မရပါဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ စကားစပ္မိလုိ႔ ေမးၾကည့္တာေပါ့ က်ေနာ့္ဖုန္းနံပါတ္ ဘယ္က ရလဲလုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ အီတလီက ၿမန္မာသံရုံးက ရတာလုိ႔ေၿပာပါတယ္။ က်ေနာ္အေတာ့္ကုိ အံ့ၾသသြားတယ္။ အီတလီက သံရုံးနဲ႔ က်ေနာ္ လုံးဝ အဆက္အသြယ္ မရွိပဲ ဘယ္လုိကေန ဘယ္လုိ က်ေနာ့္ ဖုန္းနံပါတ္ရသြားလဲဆုိတာ ယေန႔ထိ အေၿဖရွာမရေသးဘူးဗ် ထားပါေတာ့ ဟုိလူအေၾကာင္းပဲ ဆက္ေၿပာၿပမယ္။ ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္လဲ ကုိယ္သိတဲ့ ႏုိင္ငံၿခားသား မိတ္ေဆြေတြကုိ အိမ္တလုံး အၿမန္ရွာေပးပါလုိ႔ ဖုန္းေတြလုိက္ဆက္ရင္း ေၿပာရတာေပါ့၊ အံမယ္ သူတုိ႔ကေတာင္ က်ေနာ့္ကုိ ရည္းစားရသြားလုိ႔ အိမ္ငွားတယ္ေတာင္ ထင္ေနၾကတာဗ်။
ဒီလူပဲ ကံေကာင္းတာလား၊ က်ေနာ္ပဲ ကံဆုိးတယ္ေခၚမလား အိမ္ရွာတာၿမန္သလားမေမးနဲ႔ တပါတ္ေတာင္ မၾကာဘူး ရတယ္။ အိမ္ငွားၿပန္ေတာ့ သူ႕မွာ ဘာစာရြက္၊စာတမ္းမွ မရွိေတာ့ အိမ္ရွင္က သိပ္လက္မခံခ်င္ဘူး၊ ဒါနဲ႔ပဲ က်ေနာ္ပဲ နာမည္ခံငွားလုိက္ရတယ္ေပါ့ဗ်ာ။ အိမ္ငွားၿပီးေတာ့ ၿပီးၿပီ မထင္နဲ႔ အိမ္တအိမ္မွာ လုိအပ္တဲ့ ကုတင္၊ေမြ႔ယာ၊ေစာင္၊ ေခါင္းဦးက အစ အုိးခြက္ပန္းးကန္အလည္၊ အိမ္သာသုံး စကၠဴအဆုံး၊ ဝယ္ရၿပန္တယ္။ တခ်ဳိ႕ကုိေတာ့ မိတ္ေဆြေတြဆီက လုိက္အလွဳခံရတာေပါ့ေလ။ ေၾသာ္.. ေၿပာဖုိ႔ေမ့ေနတယ္... အိမ္မငွားခင္မွာ သူ႕ကုိ က်ေနာ္ေၿပာတယ္... အကို႕ကုိ က်ေနာ္အိမ္ငွားေပးမယ္(က်ေနာ့္ထက္ အသက္ၾကီးပါတယ္) ေလာေလာဆယ္ေတာ့ က်ေနာ္ အကုန္စုိက္ထားေပးမယ္၊ အကုိအလုပ္ရရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ တေယာက္ တဝက္ေပးမယ္၊ ကုန္က်ခဲ့တာေတြလဲ ေနာက္မွေအးေဆးမွ နဲနဲၿခင္းၿပန္ဆပ္ေပါ့လုိ႔ ေၿပာေတာ့ OK တဲ့။
အဲဒီ အိမ္မရခင္နဲ႔၊ အိမ္ရၿပီးအထိက မ်က္ႏွာေလးက သနားစရာလဲေကာင္း၊ ခ်ဳိတာကလဲ ပ်ားအုံေပၚ သၾကားရည္ေတြ ေမွာက္က်သလုိပါပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ အိမ္ငွားၿပီး ၃လေလာက္အထိက အလုပ္ရွာမရပါဘူး။ မရတာကလဲ သူ႕မွာဘာစာရြက္၊ စာတမ္းမွမရွိေတာ့ လက္မခံခ်င္တာေၾကာင့္ပါ။ အဲဒီ၃လ အတြင္းမွာလဲ က်ေနာ္ကေနၿပီး သူစားဖုိ႔ကုိ က်ေနာ့္စားစရိတ္ထဲကေနၿပီး ဖဲ့ေပးရတာလဲ ရွိသလုိ အလုပ္ရွင္မသိေအာင္လဲ ပုိက္ဆံေတြ ဘတ္ၿပီး ဝယ္ၿခမ္းေပးပါတယ္။ ဒိအၿပင္ကုိ တပါတ္တခါ က်ေနာ့္အားလပ္ရက္တုိင္း က်ေနာ့္အခန္း မၿပန္ခင္မွာ သူသုံးဖုိ႔ ပုိက္ဆံ ၅က်ပ္မ်ဳိး၊ ၁၀မ်ဳိး ေပးခဲ့ပါေသးတယ္။ တေနရာရာ ကုိသြားခ်င္၊လာခ်င္ရင္ သုံးစရာရွိေအာင္ပါ။ အလုပ္သြားရွာတာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ အိမ္ထဲမွာေနတာ ၾကာလုိ႔ ပ်င္းလာရင္ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့။
ဒီလုိနဲ႔ ၃လေက်ာ္လာေတာ့ သူ အလုပ္တခုရွာေတြ႔သြားပါတယ္။ စားေသာက္ဆုိင္မွာပါ။ စားဖုိ႔၊ေနဖုိ႔၊ အၿပီးအၿငိမ္းကုိ တလ ယူရုိ၇၀၀ ရပါတယ္။ သူ႕ဟာသူ ရွာေတြ႕တဲ့ အလုပ္ပါ။ သူအလုပ္ရတယ္ဆုိေတာ့ က်ေနာ္လဲ ေပ်ာ္တာေပါ့ဗ်ာ။ မေပ်ာ္လုိ႔လဲ မရဘူးေလ သူ႕အတြက္သုံးလုိက္တာ က်ေနာ္ယူရုိ ၁၅၀၀ေလာက္ထိေနၿပီေလ ၿပီးေတာ့ ရြာၿပန္ဖုိ႔ကလဲ ရက္နီးလာၿပီဆုိေတာ့ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ကုိယ္ကုန္ခဲ့တာေလး ရြာၿပန္ခ်ိန္ အမွီၿပန္ရမယ္ဆုိေတာ့ မေပ်ာ္ဘဲ ဘယ္ေနပါ့မလဲ ေနာ.. ဟုတ္ဘူးလား။
အလုပ္ရၿပီးသိပ္မၾကာဘူး သူကအလုပ္ရွင္မသိေအာင္ အၿပင္သြားတာေတြ၊ တခါတေလ တရက္လုံး လုံးဝ အလုပ္မဆင္းတာေတြလုပ္ေရာဗ်ဳိ႕ ဒါနဲ႔ သူ႕ကုိ သတိေပးရတယ္ အကုိ ၾကည့္လုပ္ဗ်ာ ဒီလုိလုပ္တာ မေကာင္းဘူး။ ၾကာရင္ အကို အလုပ္ၿပဳတ္လိမ့္မယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ေပါ့၊ အံမယ္ ..သူကေတာင္ အလုပ္ရွင္ သမီးကုိပဲ ပုိင္သလုိလုိ၊ ဘာလုိလုိလုပ္တာဗ်ား..။ စကားအေၿပာအဆုိေတြကလဲ လုံးဝကုိေၿပာင္သြားတာ သတိထားမိလုိက္တယ္ အရင္က က်ေနာ္ကုိ ကုိအိမ္လုိ႔ ေခၚေနရာကေန၊ မင္းနဲ႔ငါ ဆုိၿပီးၿဖစ္လာတယ္ ဒါကထားေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ အသက္၅ႏွစ္ၾကီးလုိ႔ ေခၚတာ ၿပႆနာ မဟုတ္ဘူး၊ ၿပႆနာက သူအလုပ္ရၿပီးလုိ႔ တပါတ္ေနလဲ အိမ္ကိစၥမေၿပာ၊ ႏွစ္ပါတ္ေနလဲ ၿငိမ္ေန၊ သုံးပါတ္ေနလဲ မဟ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္ကပဲ စေၿပာရတာေပါ့ဗ်ာ။
သူေၿပာခဲ့တာေလး ယေန႔ထိ နားထဲက မထြက္ေသးဘူး........... ဘာတဲ့..... မင္းပဲစဥ္းစားၾကည့္ ငါ့အလုပ္က တပါတ္မွ တရက္ပဲနားခြင့္ရတာ၊ ဒီအိမ္မွာ အၿမဲေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ အားလပ္ရက္တုိင္းလဲ ဒီကုိ မလာႏုိင္ဘူး၊ အလုပ္နဲ႔က အေဝးၾကီး............................. ဆုိေတာ့ က်ေနာ္သိလုိက္ၿပီ ဒီလုိစကားေၿပာတာ မေပးခ်င္လုိ႔ေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား၊ ဒီလုိၿပႆနာေတြ ၿဖစ္လာမွာစုိးလုိ႔ ဒီအိမ္ မငွားခင္ထဲက က်ေနာ္တုိ႔ ပါးစပ္ စာခ်ဳပ္၊ ခ်ဳပ္ၿပီးသားေလ.........။
က်ေနာ္သူ႕ကုိ ရွည္ရွည္ေဝးေဝး သိပ္မေၿပာေတာ့ဘူး။ "ရပါတယ္ အကုိ အဆင္မေၿပလဲ ေအးေဆးပါ။"
အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ္ ေနာင္တ ရတယ္။ အိမ္မငွားခင္တုန္းက က်ေနာ့္မိတ္ေဆြေတြ ဝုိင္းေၿပာၾကတယ္ အဲဒီေလာက္ မလုိက္ေရာနဲ႔ မင္းခံရလိမ့္မယ္လုိ႔ သတိေပးေနတဲ့ဟာကုိ က်ေနာ္ကပဲ မိတ္ေဆြေတြကုိ တၿပန္စီး စိတ္ဆုိးလုိက္ပါေသးတယ္။ ဒါကလဲ အေပၚမွာ ေၿပာခဲ့သလုိ ေရႊ၊ေရႊၿခင္းမုိ႔ရယ္၊ ဒီမွာ ေရႊရွားတာရယ္ေၾကာင့္ ဘယ္သူဘာေၿပာေၿပာ လက္မခံခဲ့ပါဘူး၊ ခုေတာ့ လက္မခံခဲ့တဲ့ အက်ဳိးေက်းဇူးနဲ႔ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္....င္ခံခဲ့ရပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရပဲ အဲဒီေန႔က တနဂၤေႏြေန႔ ညေန သူ႕အလုပ္ကုိ ၿပန္သြားေတာ့ က်ေနာ္ခ်က္ၿခင္း မိတ္ေဆြေတြဆီ ဖုန္းဆက္ၿပီး အိမ္ကုိ အထဲမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းေတြ အပါအဝင္၊ တၿခားသူကုိ လက္လႊဲေရာင္းဖုိ႔ ဆုိလုိတာက အိမ္ကုိ ေရာင္းဖုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး၊ အထဲက ပစၥည္းေတြေရာင္းၿပီး အိမ္ကုိ ဆက္ငွားမဲ့သူလက္လႊဲဖုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။ က်ေနာ္ ဘယ္ေလာက္ၿပန္ရတယ္ ထင္သလဲ...........................................................
ယူရုိ ၃၅၀ပဲ ၿပန္ရခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေတာင္ အိမ္လခ တလခ စေပၚတင္ထားတာ အပါအဝင္ပါ။ အဲဒါ က်ေနာ္ အၿမန္ေရာင္းလုိက္လုိ႔ပါ။ အၿမန္မေရာင္းလုိ႔လဲ မၿဖစ္ဘူးေလ လကုန္ဖုိ႔ တပါတ္ထဲလုိေတာ့တာ တခ်က္၊ က်ေနာ္ ရြာၿပန္ဖုိ႔ သိပ္မလုိေတာ့တာ တခ်က္၊ က်ေနာ့္မွာ အိမ္ရွိၿပီးသားက တခ်က္၊ ဒီအိမ္ကုိ ထပ္မၿမင္ၿခင္ေတာ့တာ တခ်က္ေၾကာင့္ ရသေလာက္နဲ႔ ေရာင္းၿဖစ္သြားတာပါ။
အဲဒီလုိနဲ႔ပဲ သိပ္မၾကာပါဘူး အဲဒီလူလဲ အလုပ္က ၿပဳတ္ၿပီး၊ ေနစရာ မရွိေတာ့လုိ႔ အာဖဂန္နစၥတန္ေတြဆီ ၿပန္သြားတာေတာင္ ဟုိကလက္မခံေတာ့လုိ႔၊ သူ႕ခမ်ာ လမ္းေဘးအိပ္၊ ဘုရာေက်ာင္းက ေကြ်းတာ သြားစား၊ တပါတ္မွ တခါ ဘုရာေက်ာင္းမွာ ေရးသြားခ်ဳိး၊ တခါတေလ ပန္းၿခံထဲမွာ အရက္မူးၿပီး အိပ္ေနတာတုိ႔ကုိ က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြေတြ ၿမင္ေတြ႔ခဲ့လုိ႔ က်ေနာ့္ကုိ ၿပန္လည္ေၿပာခဲ့တာ နားေထာင္ရင္း..........................................
ေၾသာ္... တယ္မွန္ပါလား.... "ေစတနာသည္လူတုိင္းႏွင့္မတန္"
Posts
18 Response to ကူညီပါရေစ
ကိုၿဖိဳးေရ....အဲလိုပါဘဲ ဘယ္ေနရာေရာက္ေ၇ာက္ ေစတနာနဲ့မထိုက္တန္တဲ့လူေတြနဲ႕ကေတာ့ ေတြ႕ခဲ့ရတယ္။
ဒီလို လူေတြလည္း ၇ိွေသးတယ္....
ေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး အကုိေရ လူသားေတြေလ စိတ္ဓါတ္ကေတာ့ ဘယ္တူမတုန္း သူလုပ္တဲ့ကံ သူဆီ ျပန္လာတာပဲေပါ့ ..
ေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ဟုတ္တယ္ သူ႔စိတ္နဲ႔ သူ အက်ိဳးေပးတာပဲ။ ဖတ္ၿပီး သင္ခန္းစာ ၂ဘက္လုံးကေန ယူသြားတယ္ အိမ္ေရ။
ပန္းၿခံထဲမွာ လိုက္အိပ္ေနေတာ့ ကိုအိမ္က ေနာက္တစ္ခါေလာက္ ကူညီလိုက္ပါဦးလားဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ခါ ဘာထပ္ေၿပာမလဲဆိုတာ သိရတာေပါ့ဗ်ာ...ဟီးဟီး။ ဒီလိုပါပဲ ကိုအိမ္ေရ..ကိုယ့္ေစတနာ ကိုယ့္ကို ၿပန္အက်ဳိးေပးမွာပါ။ ေက်းဇူးကန္းသူ လူတေယာက္ရဲ့ ရာဇ၀င္ေလးကိုဖတ္ၿပီးေတာ့ မွတ္သားစရာေလးေတြမွတ္သြားတယ္ဗ်ာ။
အခုလုိ ခံရေတာ့ ေနာက္ဆုိ လူေတြကို သတိထား ကူညီေပါ့။
ေစသနာသည္လူတိုင္းနွင့္မတန္ပါဘူး။ မက္မက္တို႔လဲ
သိသိႀကီးနဲ႔ ခံေနရတာပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး ကုိယ့္ေစသနာေတြကို
ျပန္ေစာ္ကားသြားၾကတဲ့ လူေတြပါပဲ....
အဲဒါ ျမန္မာကြ ျမန္မာ ။ အဟား..အဲလုိပဲ ေရရြတ္ခ်င္ပါေတာ့တယ္။ :D
အင္း ဒီလိုလူေတြေၾကာင့္လဲ နိုင္ငံျခားမွာ ေရႊေရႊျခင္း ဆိုရင္ ဆိုးသည္ျဖစ္ေစ ေကာင္းသည္ ျဖစ္ေစ မသိရင္ မေခၚခ်င္ မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး ကိုယ့္ေရႊေတြ႕ရင္ ဝမ္းသာတာေပါ့ စကားေျပာခ်င္တာေပါ့ ဒါေပမယ့္ အေတာ္မ်ားမ်ားက ညီေတြ႕ဖူးတဲ့လူမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ေနၾကတယ္ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာစကားေျပာသံၾကားရင္ ေဝါင္ေဝါင္ေရွး ေတြ ျဖစ္ကုန္ျပီ..
အင္..... အဲလုိၾကီးလား...... မမိုက္ပါဘူးေနာ္။
ေစတနာသည္လူတိုင္းႏွင့္မတန္
အဲဒီစကားကုိ လူတုိင္းႏွင့္တန္ေသာေစတနာ ထားတတ္ဖုိ႕လုိသည္ ဆုိျပီးေတာ့ ေရးထားတာဖတ္ဖူးတယ္။
က်ေနာ့္ကို ကူညီပါအံုး ကိုအိမ္ရယ္
လုပ္ပါဗ်ာ
ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူးဗ်ားးး
ခ်စ္ခင္စြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ေစတနာ သည္လူတိုင္းႏွင့္မတန္ေပမယ့္ တေန႔မွာေတာ့ ေရာင္ျပန္ဟပ္မွာပါ အကိုအိမ္
ခင္လွ်က္
ေစတနာကလူတိုင္းနဲ႔မတန္ဘူးဆိုတာထက္ မိုက္မဲတဲ့သူေတြနဲ႔ မထိုက္တန္
တာပါ...ေအးေလ ဘယ္သူကမိုက္မဲမွန္းမွမသိတာ...ကိုယ္ကူညီလိုက္တာ
ကိုယ့္ေစတနာေပါ့ဗ်ာ..စိတ္ေကာင္းေမြးတာေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့ဗ်ာ..
ကိုအိမ္ ...ကူညီခဲ့တဲ့ ေစတနာ က ..ျပန္ျပီး ေရာင္ျပန္ဟပ္ပါလိမ့္မယ္...။ ဟဲဟဲ ကိုအိမ္ ဆိုတဲ့ အတိုင္း အဲ့ဒီလို ကူညီခဲ့ေသာ အက်ိဳး ေက်းဇူးေၾကာင့္.. အိမ္မရွိ ရာမရွိ ဘ၀ ...ဘယ္ေတာ့ မွ မေရာက္ေတာ့ဘူး...ဟုတ္တယ္ဟုတ္..... :)
ကိုအိမ္ေရ ေတြ႕ရင္ က်န္တာေတာ့ အကူအညီမေတာငး္ပါဘူး မုန္႕၀ယ္ေကြၽးပါေနာ္ အ၀
စိတ္ေကာင္းရွိတာကေတာ႕ လူနဲ႕ေတာင္မလိုက္ဘူးဗ်ာ။
ဟဲ ေနာက္တာေနာ္။
ဘုရားအေလာင္းေမ်ာက္မင္းကုိ ေက်ာက္ခဲနဲ႕ထုသတ္တဲ႕ မုဆိုးကို သတိရသြားတယ္။
ေစတနာကို ေဒါသမၿဖစ္ပါေစနဲ႕အကို။
ဒါပါပဲ။
ကုိအိမ္ေရ ဖတ္ျပီးေတာ့ဗဟုသုတယူသြားတယ္ဗ်ာ ေစတနာသည္လူတုိင္းနွင့္မတန္ပါ တကယ္ေတာ့ လူတုိင္းနဲ႕တန္တဲ့ေစတနာေလးထားနုိင္ဖုိ႕သာပဲေနာ္။ အဆင္ေျပပါေစဗ်ာ။
ခင္မင္လွ်က္
ကုိတုိးေလး
ကူညီပါရေစလား... လုပ္ပါဦး ယူရို ႏွစ္ေသာင္းေလာက္... ေက်းဇူးမေမ့ပါဘူး.. အဟီး ... စတာ..
ဖတ္ရတာ စိတ္မေကာင္းစရာပဲ
ပထမက အကိုအိမ္ေပါ့
ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူအဲ့လိုေနရထိုင္ရေတာ့လဲ တစ္မ်ဳိးပဲ။
အခ်ဳိးအေကြ႕တစ္ခုမွာ ၾကံဳခဲ့တဲ့အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုေပါ့ေနာ္။
ေစတနာသည္လူတိုင္းႏွင့္ မထိုက္တန္လို႔ဆိုေပမယ့္လည္း
ေစတနာထားႏူိင္သူက ေကာင္းတာေပါ့။
အရာရာအဆင္ေျပပါေစ းD
ဟူးးးးး
လူေတြ လူေတြ... အေကာက္အေကြ ့မ်ား ပါတယ္
Post a Comment
အခုလုိ တကူးတက လာေရာက္ ေ၀ဖန္၊ေၿမွာက္ပင့္၊အားေပး၊အခြ်န္နဲ႔မ
အဲဒီထဲက တခုတခုနဲ႔ လာေရာက္ေရးသားသည္ကုိ အထူးစပါယ္ရွယ္
၀မ္းေၿမာက္၀မ္းသာ ၿဖစ္ရပါေၾကာင္း