က်ေနာ္ စစ္သား

ခုေတလာ မအားဘူးဗ်ာ စစ္တုိက္ဖုိ႔ အကူအညီလုိတယ္ ဆုိလုိ႔ သြားၿပီး တုိက္ေပးေနရတယ္။ ကုိယ္ကလဲ စစ္တုိက္ဖုိ႔ဆုိ ထမင္းေမ့၊ဟင္းေမ့ကုိ တုိက္တာ တခါတေလ ညလုံးေပါက္.. တခါတေလ တေနကုန္ စစ္တုိက္တယ္။ လက္ထဲ ေသနတ္ေရာက္တာနဲ႔ ေမ်ာက္လက္ ေသနတ္အပ္လုိက္သလုိပဲ ပစ္လုိက္တာမွ တဒုိင္းဒုိင္း၊ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ကုိခ်တာ။ ပစ္ေပမဲ့ ေတြ႔ကရာ ပစ္လုိ႔ေတာ့ မရဘူးေပါ့ ေတာ္ၾကာ ကုိယ့္လူကုိယ္ ပစ္မိမွာလဲ စုိးရေသးတယ္ မဟုတ္လား။ အရမ္းစိတ္ပါလာရင္..ေနရေရာ ညေရာတုိက္တာ။ ရန္သူမွန္သမွ် တေယာက္မွ အရွင္မထားဘူး။ ပစ္ရင္လဲ အတတ္ႏုိင္ဆုံး ေခါင္းခ်ည္းပဲ ေရြးပစ္တာ တခါထဲ ပြဲသိမ္း..ႏုိ႔မုိ႔ဆုိ သူခံစားေနရမွာ စုိးလုိ႔ေလ... ။ အခ်စ္နဲ႔ စစ္မွာ မတရားတာ မရွိဘူးဆုိေတာ့ က်ေနာ္ လူသတ္တာ အပစ္ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္......။




အခု ဝင္ၿပီးစစ္တုိက္ေပးေနတဲ့ ဂိမ္းေခြေပါ့ဗ်ာ... call of duty (world at war) တဲ့။ ဒီဂိမ္းေဆာ့ခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ စေပၚေပၚခ်င္းဆုိေတာ့ ေစ်းၾကီးလုိ႔ မဝယ္ေသးဘူး။ အင္တာနက္မွာ လုိက္ရွာေတာ့လဲ ေတြ႔ေတာ့ ေတြ႔ပါရဲ့ ဘယ္လုိ install လုပ္ရမွန္း မသိလုိ႔ မထူးဘူးဆုိၿပီး ဝယ္လုိက္တာ... ဟီ... ဝါသနာပါရင္ ေဆာ့ၾကည့္ ေကာင္းမွေကာင္းဗ်ား...။ က်ေနာ္ေတာ့ ေရလည္သေဘာက်တယ္။ စစ္တုိက္တဲ့ အခါမွာ ဂ်ာမာန္ေတြ၊ ဂ်ပန္ေတြကုိ ဟုိေကာင္ေတြလုိ႔ စိတ္ထဲထားၿပီး တုိက္တာ မိန္မွမိန္ဗ်ာ။ တကယ္သြားလုပ္လုိ႔ မရေတာ့လဲ စိတ္ကူးေပါ့ေနာ္..အဟီး...။
ေနာက္တရက္၊ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနရင္ေတာ့ အားပါၿပီ... အဲဒီအခါက်မွ လုိက္လည္ေတာ့မယ္ေနာ္... ခုေတာ့ စစ္တုိက္လုိက္ဦးမယ္.... ။ ၿပန္လာရင္ ေအာင္သေၿပနဲ႔ ၾကိဳေနာ္... ေအာင္ပန္းနဲ႔ အတူ ၿပန္လာမယ္..။