ကြ်န္ေတာ္ေၿပာၿပခ်င္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ အေၾကာင္း ၅

အင္း.... ဆရာၾကီးအိမ္ဆီကုိ အားကုိးတၾကီး သင္တန္းတက္ဖုိ႔ စာရင္းလာေပးတဲ့ သင္တန္းသူ/သင္တန္းသားအေရအတြက္ကုိ ၾကည့္လုိက္ေတာ့ မေရးေတာ့ဘူးလုိ႔စဥ္းစားထားတာ အခုေတာ့ မေရးမၿဖစ္ေရးရဦးမွာေပါ့။
တခ်ုိ႕ကေတာ့ထင္မွာပဲ အိမ္တုိ႔မ်ား အခြက္ေၿပာင္ခ်က္ကေတာ့ စတီးခြက္ဆီသုတ္ၿပီး ေနေရာင္ထဲ ထားရင္ေတာင္ သူ႕အခြက္ေလာက္မေၿပာင္ဘူးလုိ႔ ထင္ၾကမွာပဲ။
ေမြးကထဲက ရွက္ေၾကာနဲ႔ ခ်က္ေၾကာမွားၿဖတ္လာတဲ့ အေကာင္ဆုိေတာ့ ဒီေလာက္ကေတာ့ ဟြင္းဟြင္းဟြင္း လုိ႔ရယ္ဖုိ႔ ပ်င္းေတာင္ ပ်င္းေသးတယ္။
ကဲကဲ... ဒီတခါလဲ အတုိခ်ဳံးပဲေရးမယ္ အခ်ိန္ဟာ လူအတြက္တန္ဖုိးရွိတယ္မဟုတ္လား။
ကြ်န္ေတာ္ေၿပာၿပခ်င္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္အေၾကာင္း ၅ ကဒီလုိဗ်

တေန႔ေတာ့ သူၾကီး(ကပၸတိန္)ကအလုပ္တခုေခၚခုိင္းပါတယ္။ တစ္ေယာက္ထဲေတာ့မဟုတ္ပါဘူး စကားၿပန္ပါ ပါတယ္(မုိက္တယ္ေနာ္ အလုပ္လုပ္တာေတာင္ စကားၿပန္နဲ႔)အဲ...စကားၿပန္လုပ္ေပးတာ ကုိေရႊၿမန္မာပါ သူကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကုိ
ေၿပာၿပၿပီး ၿပန္သြားပါတယ္။
ၿပႆာနာက ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ မေန႔ညကပဲ ၀မ္းႏွဳတ္ေဆးစားထာမိတယ္။ (၀မ္းႏွဳတ္ေဆးဆုိလုိ႔ေၿပာရဦးမယ္၊ ကြ်န္ေတာ္က ၀မ္းႏွဳတ္ေဆးစားရင္ သာမန္လူစားတာထက္ ပုိစားရပါတယ္ ၀မ္းအရမ္းခုိင္လုိ႔ပါ)
၀မ္းႏွဳတ္ေဆးစားတာကလဲ လူေခ်ာၿဖစ္ခ်င္လုိ႔ပါ ဟုတ္တယ္ေလ အဲဒီတုန္းက အသက္က ၂၀လားပဲရွိေသးတာ သားလဲလွခ်င္တာေပါ့ :D (ရုပ္ကၾကည့္ေတာ့ ႏွစ္ၿပားမတန္ဘူး ေခ်ာခ်င္လွခ်င္တာက စက္စက္ယုိေနတာေလ)

ကံက ဆုိးခ်င္ေတာ့ အလုပ္လုပ္ရင္း ပါေတာ္မူခန္းကသြားခ်င္လာတယ္။ အဲဒီေန႔က်မွ ကုိယ့္ဆရာ(သူၾကီး)ကလဲ အနားကကုိမခြာပဲ အတူရွိေနေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မွာ လစ္လုိ႔မရဘူးၿဖစ္ေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး မရေတာ့တာနဲ႔ သူ႕ခြင့္ေတာင္းၿပီးသြားမယ္ဆုိၿပီး ေၿပာလုိက္တာက

"sir i want to go heavy"
"အိမ္ ဘာေၿပာတာလဲ ငါနားမည္ဘူး"
သူကသာနားမလည္တာ ကုိယ့္မွာ ေဇာေခြ်းက ဇီးကင္းေလာက္ရွိၿပီ ဒါနဲ႔ ေနာက္တမ်ဳိးေၿပာၾကည့္လုိက္တယ္
"i want bombing"
"အိမ္မင္းစကားငါနားေထာင္မဲ့အစားေသလုိက္ရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္"
ကြ်န္ေတာ္က ထပ္ၿပီး သူနားလည္ေအာင္ ေလယာဥ္ဗုံးက်ဲတဲ့ ပုံစံေလးလုပ္ၿပီး ပါးစပ္ကလဲ
"ဒီမွာၾကည့္ ဒီမွာၾကည့္.. ေ၀ါေ၀ါ.... ရႊီး.. ရီႊး... ၀ုန္း ဆုိၿပီးလုပ္ၿပတယ္။
ကုိယ့္ဆရာလဲေနာက္ဆုံး ကုိေရႊၿမန္မာကုိေခၚၿပီး မင္းေကာင္ကုိေမးစမ္း ဘာေၿပာခ်င္တာလဲ၊ ဘာကုိဆုိလုိတာလဲ ဆုိေတာ့
ကုိေရႊၿမန္မာကေမးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အိမ္သာသြားခ်င္လုိ႔ပါ ဆုိေတာ့ သူၾကီးခမ်ာ သူ႕နဖူးသူရုိက္ၿပီး မင္းႏွယ္ကြာ အိမ္သာသြားခ်င္တာမ်ား i want to go toiled လုိ႔ေၿပာလဲရပါတယ္ လုိ႔ေၿပာၿပီးသြားခုိင္းလုိက္ပါတယ္။
ပါေတာ္မူခန္းက ၿပန္လာေတာ့ ကုိေရႊၿမန္မာက ေမးပါတယ္ မင္းဘာ အထာနဲ႔ အဲဒါေတြသြားေၿပာတာလဲ????
ကြ်န္ေတာ္က .... ဒီလုိေလဗ်ာ သူကကုိယ့္ထက္ အသက္လဲၾကီးတယ္၊ ရာထူးလဲၾကီးတယ္ဆုိေတာ့ ရုိေသေလးစားတဲ့ အေနနဲ႔
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း စကားသုံးတာေလ၊ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ၿမန္မာေတြ ဘယ္ေလာက္ယဥ္ေက်းေၾကာင္း ဆုိတာပါၿပခ်င္လုိ႔ပါ
(ၾကည့္... ေၿပာပုံေနာ္ မသိရင္သူ႕ကုိပဲ ေလးစားရေတာ့ မလုိလုိ) :D
အကုိစဥ္းစားၾကည့္ေလ ၿမန္မာၿပည္မွာ ဆုိရင္ လူၾကီးသူမေရွ့၊ အရာရွိၾကီးေတြေရွ့မွာ ဒီလုိပဲ အေပါ့သြားခ်င္လုိ႔၊ အေလးသြားခ်င္လုိ႔ စသၿဖင့္ သုံးၾကတာေလဗ်ာ။
အဲဒီေတာ့မွ ကုိေရႊၿမန္မာက မင္းနဲ႔ ဆက္ေပါင္းေနရင္ ငါရွဳးရင္ရွဳး၊ မရွဳးရင္၊ ငါပင္လယ္ထဲခုန္ခ်ၿပီးသတ္ေသမိေတာ့မယ္ထင္ပါရဲ့။
ဒါနဲ႔ေနပါဦး ေလယာဥ္ပ်ံပုံစံလုပ္ၿပီးဗုံးက်ဲၿပတာက???????
ဒါကဟုိေလ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔အိမ္သာသြားရင္ ေလယာဥ္ဗုံးက်ဲသလုိပဲေလ၊ ဆုိပါစုိ႔ ေအာက္က အသံတိတ္ထြက္သြားလဲ အေပၚပါးစပ္က အင္း၊အီးဆုိၿပီးအသံထြက္ရတယ္ေလဗ်ာ အဲဒါကုိသူနားမလည္တာေတာ့ တတ္ႏုိင္ဘူး(ေအာင္မယ္.. ကုိယ္ကေတာင္သူၾကီးကုိ ေဒါေဖာင္းလုိက္ေသးတာေနာ္)
မင္းနဲ႔ ခက္ေတာ့ ခက္ေနၿပီကြာလုိ႔ ၿငီးၿပီး သူၾကီးကုိ သြားရွင္းၿပပါတယ္။
ေနာက္ေတာ့ သူၾကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကုိေခၚၿပီး မင္းငါ့ကုိ အဲဒီေလာက္အထိမရုိေသပါနဲ႔ကြာ ပုံမွန္သာဆက္ဆံပါေနာ္ ငါေတာငး္ပန္ပါတယ္ေနာ္ ငါ့မွမဟုတ္ဘူး ဒီသေဘၤာကလူအားလုံးကုိပါပုံမွန္ဆက္ဆံပါေနာ္ မင္းလုပ္တာနဲ႔ ၾကာရင္ အားလုံးရွဳးကုန္ပါ့မယ္ကြာ(ၾကည့္စမ္း သူၾကီးေတာင္ ၿပန္ေတာင္းပန္တဲ့အဆင့္ေနာ္ အခ်ဥ္မထင္နဲ႔)
အဲဒီေနာက္ေတာ့ အိမ္ဆုိတဲ့ နာမည္ေပ်ာက္ၿပီး မစၥတာဟဲဗီး၊ မစၥတာ ေ၀ါရႊီး၀ုန္း၊မစၥတာဗုန္း၊ ဆုိၿပီး
နာမည္ေပးကင္ပြန္းတပ္ပြဲကုိ အခမ္းအနား၊ အေကြ်းအေမြးမပါပဲ က်င္းပခဲ့ရပါေၾကာင္း။