က်ားဆုိမွက်ား ၂

တခါတေလ စဥ္းစားမိတယ္... က်ေနာ္တုိ႔ ေယာက်ာၤးေတြအေၾကာင္း အထူးသၿဖင့္ ၿမန္မာၿပည္က ေယာက်ာၤးေလးေတြ အေၾကာင္းပါ။ ဘာေတြစဥ္းစားမိသလဲဆုိေတာ့ ေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၾကင္ယာဖက္ေရြးတဲ့ အခါမွာ က်ေနာ္တုိ႔ခ်ည္းပဲ ခံရလုိ႔ပါ။ ဘာေတြခံရသလဲလုိ႔ ေသခ်ာေတြးၾကည့္လုိက္ေတာ့ .............


မိန္းကေလးတေယာက္ကုိ ၾကိဳက္ေနမိၿပီ၊ ခ်စ္ေနမိၿပီ ဆုိပါေတာ့ အရင္ဆုံး သူ႕နာမည္ကုိစုံစမ္း၊ ဘယ္မွာေနလဲ စုံစမ္း၊ ဘာလုပ္သလဲေမးၿမန္း၊ ၿပီးေတာ့ ကုိယ္ကသူ႕ကုိ ခ်စ္ေနမိၿပီဆုိတာ သူသိေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံသုံးၿပီး သူမသိ သိေအာင္လုပ္ရၿပန္တယ္။

သူသိသြားတဲ့ေနာက္မွာ သူ႕ကုိစာလုိက္ေပးတာတုိ႔ ၾကားလူနဲ႔ေအာင္သြယ္ခုိင္းတာတုိ႔ စကားလုိက္ေၿပာတာတုိ႔၊ စသည္ၿဖင့္ေပါ့ သူ႕အခ်စ္ကုိရဖုိ႔ လုပ္ရၿပန္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ကံေကာင္းေထာက္မလုိ႔ သူ႕ဆီကခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ အေၿဖေလး ရသြားတယ္ပဲ ဆုိပါစုိ႔.... ေနာက္ဆက္တြဲေတြက သူေက်ာင္းဆင္း၊ ေက်ာင္းတက္၊ ရုံးဆင္း၊ ရုံးတက္ကုိ ဖယ္ရီလုပ္ေပးရတာနဲ႔၊ သူခ်ဳပ္ခ်ယ္သမွ် ဟုိဟာမလုပ္နဲ႔၊ ဒီဟာမကုိင္နဲ႔ ဆုိၿပီး လုပ္တာခံရၿပန္ေရာ၊ အခန္႔မသင့္ရင္ စိတ္ေကာက္တာတုိ႔ စိတ္ဆုိးတာတုိ႔ကုိ ဒုကၡခံၿပီး လုိက္ေခ်ာ့ရေသးသဗ်၊ တခါတေလ ဟုိဟာပူဆာ၊ ဒီဟာပူဆာနဲ႔ ကုိယ့္ရဲ့ မရွိမဲ့ရွိမဲ့ ပုိက္ဆံေလးထဲက ဖဲ့ၿပီး ဝယ္ေပးရၿပန္ေရာ...။

ဒီလုိနဲ႔ အခ်ိန္တန္လုိ႔ လက္ထပ္ေပါင္းသင္းေတာ့ေရာ ဘာထူးလဲ မဂၤလာပြဲအတြက္ ကုန္က်စရိတ္၊ ေနဖုိ႔ထုိင္ဖုိ႔ အတြက္ အိမ္ယာ၊ ေရွ႕ဆက္ၿပီး စားဖုိ႔၊ေသာက္ဖုိ႔အတြက္ အလုပ္အကုိင္နဲ႔ ေငြေၾကး အတြက္ပူပန္ ရၿပန္ေရာ။ အဲဒီလုိနဲ႔ အခ်ိန္နဲနဲၾကာလာေတာ့ တခါတေလ အိမ္ၿပန္ေနာက္က်ရင္ ဘယ္ကၿပန္လာတာလဲ၊ ဘယ္သူနဲ႔သြားတာလဲ၊ ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ဘာသြားလုပ္တာလဲ၊ ဘယ္သူေတြပါလဲ၊ စသၿဖင့္ေမးလုိက္တာလဲ အစုံပဲ၊ တကုိယ္လုံးကုိ ရွာေဖြေရးလုပ္တာလဲ ေနရာအႏွံ႔။ ဒါတင္မၿပီးေသးဘူး.. ကုိယ္ရွာသမွ်ကုိ သူ႕ကုိအပ္ရေသးတယ္... အဲဒီထဲကမွ သူကေနၿပီး ၿပန္ၿပီးေတာ့ ေရာ့ ဒီလဘယ္ေလာက္သုံးဆုိၿပီးလုပ္တာ။ အံမာ တခါတေလ သူ႕မိဘဆီကုိေတာင္ မသိမသာေရာ သိသိသာသာေရာ ေပးေသးတာေနာ...။
ကဲ... ဘာေကာင္းလဲ.. ဘာမွမေကာင္းတာေတာ့ အမွန္ပဲ.. ေသခ်ာေတြးၾကည့္ စၿပီး ရည္းစားထားခဲ့ကထဲက သူ႕အလုိလုိက္ သူ႕အၾကိဳက္ေဆာင္ေနခဲ့ရတာ၊ လက္ထပ္ယူၿပီးတဲ့ အထိပဲ။

သူမ်ားႏုိင္ငံေတြမွာဆုိရင္.. ဥပမာ။ ။အႏၵိယႏုိင္ငံက ပန္ခ်ာပီလူမ်ဳိးေတြဆုိရင္ ေယာက်ာၤးေလးနဲ႔ မိန္းကေလး လက္ထပ္ၿပီ ဆုိပါစုိ႔ မဂၤလာပြဲကုိ မိန္းကေလးဘက္က အကုန္အက်ခံေပးရသလုိ၊ သူတုိ႔သမီးမ်က္ႏွာ မငယ္ဖုိ႔ အတြက္ သမီးရွင္မိဘေတြကပဲ လက္ဝတ္လက္စားေတြကုိ ေပးပါတယ္။ လက္ထပ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းကေတာ့ ေယာက်ာၤးေလး တာဝန္ေပါ့ဗ်ာ.. ဘာၿဖစ္ၿဖစ္ေလ မဂၤလာပြဲအတြက္လဲ အကုန္အက်ခံေပးတယ္၊ လက္ဝတ္လက္စားလဲ ဆင္ေပးစရာ မလုိဘူးဆုိေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ ၿမန္မာ ေယာက်ာၤးေလးေတြထက္ေတာ့ သာတယ္လုိ႔ ေၿပာရမွာေပါ့။

အဲဒီလုိပဲ နီေပါႏုိင္ငံလားမသိဘူး မိန္းကေလးရွင္ကေနၿပီး ေယာက်ာၤးေလးရွင္ကုိ တင္ေတာင္းရသတဲ့။ ေယာက်ာၤးေလးရဲ့ ပညာနဲ႔ အရည္အခ်င္းေပၚမူတည္ၿပီး တင္ေတာင္းတာလဲ အမ်ားၾကီးတဲ့။ ကဲ.. ၾကည့္စမ္း ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလဲ ..........။

ေနာက္တခုက သီရိလၤကာႏုိင္ငံ သူတုိ႔ဆီမွာ လက္ထပ္ရင္ မိန္းကေလးက အပ်ဳိမစစ္ရင္ ေနာက္ေန႔မနက္ဘဲ သူ႕ကုိ သူ႕မိဘအိမ္ၿပန္ပုိ႔သတဲ့။ ဘယ္လုိမ်ဳိးလဲဆုိေတာ့ လက္ထပ္ၿပီးလုိ႔ မဂၤလာညမွာ အိပ္ယာေပၚ ပိတ္ၿဖဴခင္း ၿပီးအိပ္ရပါသတဲ့၊ ေနာက္တေန႔ မနက္က်ရင္ေတာ့ ေယာက်ာၤးေလးရွင္ရဲ့ အေမကုိယ္တုိင္ အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး အိပ္ယာခင္း ပိတ္ၿဖဴေပၚမွာ ေသြးစြန္းထင္မွဳ ရွိမရွိ၊ မိန္းကေလးကုိယ္က ထြက္တဲ့ေသြးဟုတ္မဟုတ္ကုိ စစ္ေဆး ပါသတဲ့၊ မဟုတ္လုိ႔ကေတာ့ အဲဒီမိန္းကေလးခမ်ာ သူ႕မိဘအိမ္ကုိ အရွက္တကြဲ အက်ဳိးနည္းၿပီး ၿပန္ရပါတယ္တဲ့ .... ကဲ...... အဲဒီလုိ.....အဲဒီလုိ... ဗ်ဳိ႕

ေနာက္ရွိေသးတယ္ ဘယ္ႏုိင္ငံေတြဆုိတာသိေပမဲ့ သူတုိ႔ရဲ့ ဓေလ့ထုံးစံကုိ ေသခ်ာမေၿပာတတ္လုိ႔ ဒီေလာက္ပဲ ေရးလိုက္ပါတယ္။
ကဲ..... ေရႊႏုိင္ငံမွာေန၊ ေရႊႏုိင္ငံမွာၾကီးလာတဲ့ ေဘာ္ေဘာ္တုိ႔ေရ က်ဳပ္တုိ႔ ေယာက်ာၤးေတြက ေရႊမၿဖစ္ပဲ ရံႊ႕ၿဖစ္ေနတာေလးကုိ ေၿပာင္းၿပန္လွန္လုိက္ၾကရေအာင္လားဗ်ာ...။ ဒီအတုိင္း ဆက္ခံေနရင္ ေနာက္လာေနာက္သားေတြ အတြက္ ရင္ေလးစရာပါပဲ။ ေနာက္လာေနာက္သားက ေနာက္မွာထားပါဦး ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္တုိ႔ အတြက္ပဲ အရင္ဆုံး လုပ္ၾကရေအာင္ဗ်ာ.... ေနာ......။ ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ က်ေနာ္တုိ႔သာတာ ဘာတခုမွ မရွိဘူးဗ်၊ အဲဒါေၾကာင့္နဲ႔တူတယ္ ေရွးလူၾကီးေတြက ေယာက်ာၤးေတြကုိ ႏြားနဲ႔ေတာင္ ခုိင္းႏွဳိင္းခဲ့တာ မဟုတ္လား....။
ကဲ... ဒီေတာ့ ဘာဆက္လုပ္မလဲ.... တခုခုေတာ့ လုပ္ဖုိ႔လုိေနၿပီေနာ္.... စဥ္းစား....စဥ္းစား....။